1 مِنتائای روحِ خدا، آشگاراءَ موشی گه بِری اِ زمونَل آخِر، اژ ایمون اِرَمَگیردِن ئو مَچِنَ تُرّ روحَلی گه اژ رئی اِرَمارِن ئو تیَلیمَل مِلاکَتَل.
هِرّو اَرِه ایی دنیاءَ گه وَه وسوسَهلی باعث گناءَ ماو! اَرِیَگه وَهیاآگه وسوسَهل همیشَه هَن، مِنتائای هِرّو اَرِه اَوَه گه باعث وسوسَه بو!
اَسَه عیسی وِتیَ شاگردَل ووژ: «وسوسَه گنا هَر هَس، مِنتائای هِرّو اَرِه اَوَه گه باعث وسوسَه بو.
مِنتائای وخدی روحِ حخیخت بای، رئیَ مَنیِ وَرتو تاگَه وَه کُل حخیخت بِرَسینو؛ اَرِیَگه او اژ جونِم ووژ قصَه نِمِهِه، بلکِم اَ چیئَه گه مَشتوئی، موشی ئو اژ اَ چیئَه گه اِنواتِر میا بو، وَهگَرد هُمَه قصَه مِهِه.
وخدی گه اونَل داشدو خداونونَ مَپِرَسیا ئو وَه روژی بین، روحالقدس وِتی: «برنابا ئو شائولم اَرِه جیاآ کَن، اَرِه کاری گه اونَلم اَرِه دَنگ کِردِنَ.»
بِری اژ فیلسوفَل مکتب اپیکوری ئو رواقییش وَهگَرد او بَثو کِرد. بِری اژ اونَل موئِتو: «ایی چِنَهمِفتَ چَه میا بوشی؟» کسَلیتِرَ موئِتو: «مَری اَرِه خدال بیگونَه جارَ مِ.» اَرِیَگه پولُس، عیسی ئو زِنیابیئِن مِردیَل اِلومَ مَهَردی اَرینو.
بِخِر اژ یَگه روحالقدس اِنوم هر شیَری هُشتارمَ مِئون گه زندون ئو سخدیَل چیَمَرئیمِن.
او هات اِرَه تک ایمَه ئو قِوَنِهَه پولُس سَنی، دَسِ پال ووژَ اَوا بَسدی، وِتی: «روحالقدسَ موشی: ”یهودیَل اورشلیم صائای ایی قِوَنَ هَرهُنَ آموئنِن ئو میَنیَ دس خِرِیهودیَلا.“»
اِسَه هَرهُنَ گه دَمَرَگئونَ گَرد یَکَ مَهَرد، اژ اورَه چِن. مِنتائای وِر اژ یَگه اژ اورَه بِچِن، پولُس قصَه آخِر ووژ کِردی ئو وِتی: «روحالقدس چَنی خوءَ گَرد باوَهل هُمَه قصَه کِردی، اَسَه گه وَهسونگَ اِشعیا پِخَمَر وِتی:
نه، مصقود یَسَ گه قُرونی بِتپِرَسَل پیشکَشَ ماو اَر مِلاکَتَل نه وَه خدا ئو مِه نِمِم گه هُمَه هُمبیَر مِلاکَتَل بوئینو.
اَرِیَگه باسیش چَن دسَه بیئِن اِنومتو بو تا کسَلی گه اِراسی ایمودارِن، شناسیا بوئن.
کُل یوئنَ قدِرت ووژو اژ یِه روح گه هَراَ روح خداسَ، مَگِرِن ئو اونِلَ وَه هر کی جیاجیا اَجورَ گه ووژ بِیتی بیَرا مِهِه.
خدا ایی چیئِلَ وَهسونگَ روحِ ووژ آشگار کِردیَسی اَر ایمَه، اَرِیَگه روحِ خدا کُل چی، جُجُ عمقَل خدائیشَ مَجوری.
مِنتائای زِلَمَ مَچو هَرهُنَ گه مار وَه رِنگَری ووژ، سر حوّا فن داتی، فگِرَل هُمِهیش اژ ارادت خالص ئو رُیراسی گه اَر مسیح دیرینو، اِرگیردی.
نِیلِن کسی گه مَجُرّی اَر یَگه باس لار خوار بو ئو فریشدَهل عَبادت بوئن، محرومتو کِ. هُنَ کسی میا ووژَ رویائَل ووژ مشغول بِهِه ئو بییَگه دلیلی داشدوئیتی وَه فگِرَل اِلَکی ووژ، قُراتا ماو.
مِنتائای شَرَبارَل ئو رِنگَرَل اِ گَنی گَنتِرا موئن، فنَ میَن ئو فنَ میرِن.
ئو اژ گوش گِرتِن وَه حخیخت اِرَمَگیردِن ئو ویرِ پاچائَلَ مَچِن.
هُنَ حکمتی اژ بِلِنگ نِماءَ هُار، بلکِم زمینی ئو نفسونی ئو اژ شِطونَ.
او وِر اژ یَگه بِنیا دنیا بِنِری مَیِّن بی، مِنتائای اِ ایی زمونَل آخِرَ وَه خاطر هُمَه ظاهر بی.
مِنتائای اِنوم قوم، نبوّتکَرَل دِروزِنِیش بین، هَرهُنَ گه اِنوم هُمِهیش مَلِمَل دِروزِنِ هَن گه وَه بیکِشکی تیَلیمَل خِلَطی مارِن گه باعث نابودیَ موئن ئو جُجُ آقای گه اِدوارَه خِرینَسی، حاشاءَ مَهَن، ئو هُنَ، نابودی ناهَلمونهی مارِنَ سر ووژو.
وِر اژ هر چی، بِذانِن گه اِ روژَل آخِر تیزمَتَلکَرَلی ظاهرَ موئن گه هانَ تُرّ هُواوهوسَل گَن ووژونا ئو وَه تیزمَتَلَ
اِاِ آیلَل، یَه سات آخِرَ ئو هَراَ جورَ گه شنَفتِتونَ ’ضدّمسیحَ‘ مای، هَراِسگِهیشَ ضدّمسیحَل فِرِه هاتِنَ. اِسَه هَر اژ یَهآ مَذانیمو گه سات آخِرَ.
ایمَه اژ خدایمو ئو کسی گه خداءَ مَشتاسی، گوشَ مِئونمو؛ مِنتائای اَوَه گه اژ خدا نیَ، گوشئونمو نِمِ. ایمِهیش هُنَ، روح حخیخت ئو روح دِرو اژ یَک اِرَماریم.
گه وِتونَ بینتو: «اِ زمونَل آخِر، تیزمَتَلکَرَلی مان گه هانَ دُم هُواوهوسَل شرَبار ووژونا.»
اَرِیَگه بِری گه اژ قدیم اَرِه ایی مَکومیتَ مَیِّن بینَ، وَه بیکِشکیا هاتِنَس اِنوم هُمَه. یوئنَ خدانشتاسَلی کِن گه فیض خدا ایمَه مَهَنَ عِیاشی ئو یَکونَه آقا ئو خداونمو، عیسی مسیح حاشاءَ مَهَن.
ئو وَهسونگَ نشونَهل ئو مُجِزَهلی گه صِلا داشدی اِجال جونور وَشی اولینِهَه اَنجوم بِ، کسَلی گه لیزو گِرتیَس اَررُی زَمی فنَ مِ ئو موشیئونو مِجسمهی دُریس کَن اژ اَ جونور وَشیَ گه وَه شِمشیر زیَمدارا بی، وَه ایی حالا زِنی مَن.
اَرِیَگه یوئنَ روحَل مِلاکَتَلِن گه نشونَهل ئو مُجِزَهل اَنجومَ میَن ئو مَچِن اَرِه تک پاتِشائَل سِرُسَر دنیا تاگَه اونَل جیَم دَن اَرِه جنگ روژ کَلِنگ خداءِ قادرِ مطلق.
وَه دَنگ پِرقدِرتی قارونی: «رِمیا! بابِل کَلِنگ رِمیا! بابِل اِسگَه بیَسَ جالیز مِلاکَتَل ئو جامال هر روحِ ناپاک، ئو لونَه هر مَل ناپاک ئو، جامال هر جونور وَشی ناپاک ئو تویکتیَلی.
دیَر نُیر هُیچ چراخی اِنوم تو نِمَدَرشخی؛ دیَر دَنگ هُیچ بُئی ئو هُیچ ذُمای اِنوم تو، نِماءَ گوش. تاجرَل تو کَلِنگَل زَمی بین ئو وَه جادو تو کُل ملتَل اژ رئی اِرهاتِن.
مِنتائای اَ جونور وَشیَ گرفدار بی ئو وَهگَرد او اَ نبوّتکَر دِروزِنِ گه اَرتَک او نشونَهل ئو مُجِزَهلی کِردوئیتی تاگَه وَه اونَ کسَلی فن بِ گه چوئینِ گِرد نشونَه اَ جونور وَشیَ ئو مِجسمَه اَوُنَ مَپِرَسیا. اُوُنو هَردِک، زِنی آوشد اِنوم دریاچَه آگِر ئو گوگرد.
«اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل. هر کی فائق بای، اژ مرگ دوئِم ضِرَدئون نِمَرَستی.
«اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل. هر کی فائق بای، قِری اژ اَ ’مَنّا‘ قائمکَریا میَمیئون ئو بَرد اِسبیای میَمیئون گه نُم تازهی نُیسیاسی اَررُی، نُمی گه هُیچکس نِمَذانتی مَر کسی گه مَسینِتی.
اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل.
«اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل. وَه هر کی گه فائق بای، یَه موئَشخِمیئون گه اژ دار ژییاین گه ها نوم بهشت خدااِر بیری.
ئو ابلیس، گه فَنو دائیتی، آوشدون اِنوم دریاچَه آگِر ئو گوگرد، جای گه اَ جونور وَشیَ ئو نبوّتکَر دِروزِنِ بین. ئو اونَل شو ئو روژ تا ابد عذاوَ مَکیشِن.
ئو ماءَ دِریر اَرِه فن دائِن ملتَلی گه هانِ چوار سویک زَمی، یانی جوج ئو ماجوج گه شِمارو اِجور هُسَل دریاءَ، تا اَرِه جنگ جیَمو بِهِه.
اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل.»
باقی آمَل، گه اژ ایی سه بِلاءَ نکُشِریان، نه اژ کارَل دَسَلو توئهئو کِرد، نه عَبادت مِلاکَتَل ئو بِتَل طِلا ئو نُخِرَه ئو مَفِرغ ئو بَرد ئو چوئو ناءِ لا، بِتَلی گه نِمَتونِن بوئینِن ئو بشتوئِن ئو اَرئیا بِچِن.