15 تا اَرّ دیر بی، بِذانین گه اِنوم مال خدا گه کلیسا خداءِ زِنی ئو کول ئو پِ حخیختَ باس چطور رفدار بو.
شَمعونِ پطرس جوواوا داتی: «تو هَراَ مسیحینَ گه باس بای، کُر خداءِ زِنی!»
حخیختاً، موشِمئونتو، هر چی گه اَررُی زمینا بوئنینو، اِنوم آسمونَ موئنی؛ ئو هر چی گه اَررُی زمینا واز بِهِینو، اِنوم آسمو وازَ ماو.
اَرِیَگه شریعت وَهسونگَ موسی بَشخیاسَ بینمو؛ فیض ئو حخیخت وَهسونگَ عیسی مسیح هات.
عیسی وِتیَ توما: «مِنِم رئی، مِنِم حخیخت، ئو مِنِم ژییاین؛ هُیچ کس نِمای اَرِه تک باوَه مَر وَهسونگَ مِنا.
پیلاتُس اَژی پِرسی: «اِسَه تو پاتِشای کین؟» عیسی جوواو داتی: «توءَ موشین گه مِه پاتِشام. مِه اَرِه یَه زاندَه بیم، ئو اَرِه یَه هاتِمَسَ ایی دنیا تاگَه اِبارَه حخیخت شاتی بیَم. اَسَه هر کی گه لا حخیخت دیری، گوشَ مَگِریَ قصَهل مِه.»
ئو ایمَه ایمونمو آوِردیَ ئو فیَمیمونَ گه اَ قدوسِ خدا تونین.»
تا روژی گه وَهسونگَ روحالقدس، فِربونَلی داتیَ رسولَلی گه ووژ دیاری کِردوئینی ئو اَسَه ویرِ بِلِنگ بَریا.
«اِاِ پیال، اَرِهچَه هُنَ مِهِینو؟ ایمِهیش چُی هُمَه اِنسونیم. ایمَه خَوَر خَوش پاتِشائی خدا مِیمئونتو گه اژ ایی چیئَل باطلَ دس هیزدِینو ئو ویرِ خداءِ زِنی اِربِپِلینو گه آسمون ئو زمین ئو دریا ئو هر چیئی گه ها نوموناِر، خَلک کِردی.
فِرَه، اژ کُل لِحاظی. اول یَگه کلوم خدا وَه اَمونت سپارتیاسئونو.
ئو هَمیش: «اَر هَراَ جاءَ گه وِتونئونو: ”هُمَه قوم مِه نیئینو“، اَر اورَه موشِنئونو ’کُرَل خداءِ زِنی‘.»
هُیچکس نَرَنجِنِن، چه یهودیَل، چه یونانیَل ئو چه کلیسا خدا،
یانی نِمَذانینو گه معبد خدائینو ئو روحِ خدا لیز گِرتیَس اِنوم هُمَه؟
ئو هُمَه نشونَ مِینو گه نُامهی اژ جونِم مسیحینو، گه وَهسونگَ ایمَه رَسیَ، نُامهی گه نه وَه جوهر بلکِم وَه روحِ خداءِ زِنی نُیسیاءَ، ئو نه اَررُی کتیبَهل بَردین، بلکِم اَررُی کتیبَه دلَل اِنسونی.
معبد خدا ئو بِتَل چطورَ مَکُوئِن اَر یَک؟ اَرِیَگه ایمَه معبد خداءِ زِنیئیم. هَرهُنَ گه خدا اِنوم تورات ئو کِتاوَل پِخَمَرَل وِتی: «مِه لیزَ مَگِرِم اِنوم اونَل، ئو اِنوم اونَل مَچِمَ رئیا، ئو مِنَ موئمَ خدا اونَل ئو اونِلَ موئنَ قوم مِه.»
وَه راسوَشی، وَه قدِرت خدا ئو وَه شِمشیر صالحبیئین اِ دس راس ئو چپ؛
اِسَه وخدی یعقوب ئو پطرس ئو یوحنا گه سُتینَلَ چیَما ماهاتِن، فیضی گه نَصُی مِه بوئیو دی، دس رِقیفیو داءَ مِن ئو برنابا ئو کَتیم اَر یَک گه ایمَه بِچیم اَرِه تک خِرِیهودیَل ئو اُوُ بِچِن اَرِه تک ختینَهکَریائَل.
اِاِ غَلاطیَل نایو، کی جادوتو کِردیِ؟ مرگ عیسی مسیح هُنَ آشگارا اَرِنتو تیَریف بی مَری اِ وَر چیَمَلتو کیشیا اَر صلیب.
فرضَ مَنِم اَر یَگه اِبارَه اوتو شنَفتیَ ئو مِطابق اَ حخیختَ گه اِنوم عیسی هَس، اِنوم او تیَلیمتو گِرت.
گه یوئنَ اژ امیدی گه اِ آسمو اَرِه هُمِهئو هُیشتیَ مای، گه وِرِکار اِنوم کلوم حخیخت یانی انجیلتو شنَفتیَ،
اَرِیَگه اونَل ووژو اژ یَگه چطور وَه گرمی چینونَسِ گِرد ایمَه اَرِنمونَ موشِن ئو اژ یَگه چطور بِتَلتو ناءِ لا ئو گِلتوناهُارد ویرِ خدا تاگَه خِلمت اژ خداءِ حخیخی ئو زِنی بِهِینو.
امیدَوارِم وَه ایی زویَ بام اَرِه تَکِت، مِنتائای یوئنَتَ اَرِنَ مَنُیسِنِم،
اِراسی گه سِرّ دینداری فِرَه کَلِنگَ: او گه اِنوم جسم ظاهر بی، وَهسونگَ روحِ خدا ثابت بی، فریشدَهل اوُ دی، اِنومجا قومَل اِلوم بی، اِنوم دنیا ایمونو آوِردَ بی، ئو وَه جِلال، ویرِ بِلِنگ بَریا.
اِسَه، یِه اُسقُف باس چیئی اِ زِنِهی ناوتی تا وَهسونگَ اَوا لارَه بوتی اَری، میردَه یِه ژَن بو ئو وَه سر ووژا بو، بتونی نوا ووژ بِگِری، آوِریدار ئو هُنهاوو بو ئو بتونی تیَلیم بِ؛
اَرِیَگه اَرّ کسی نَذانی چطور عتِعیال ووژ ادارَه بِهِه، چطورَ مَتونی مِتیَهجی کلیسا خدا بو؟
اَرِیَگه ایمَه امیدمو بَسدیَسَ خداءِ زِنی گه نجاددهندَه کُل مردِمَ، مصخوصاً ایمودارَل؛ اَرِیَگه هَر اَرِه یَه زیَمَتَ مَکیشیم ئو تقِلاءَ مِهِیم.
او گه تَنیا کسی کَ گه نَمِرَ، او گه لیز گِرتیَس اِنوم نُیری گه کس نِمَتونی نزیکا بوتی، هُیچکس هرگِس او نِئیَسی ئو نِمَتونی بوئینتی، عزّت ئو سِلطنت تا ابد اَری بوتی. آمین.
وَه ایی حالا بِناوَه موکَمی گه خدا ناسی، پایارَ ئو هُنَ میر بیَ گه: «خداون کسَل ووژَ مَشتاسی،» ئو «هر کی نُم خداون باریَ زوئو باس اژ نادُریسی دویرا بِگِری.»
اِسگَه اِنوم مال کَلِنگی فَخَد حاجَتَل طِلا ئو نُخِرَه نیَ بلکِم چوئین ئو گِلینیش هَس؛ قِری اَرِه عزّت نائنَ مانَ کار، قِری اَرِه کارَل وَردَسی.
ئو اَرِیَگه کاهن کَلِنگی اَررُی مال خدا دیریم،
مِنتائای هُمَه نزیکا بینونَس اَر کوی صَهیون، ئو اَر شیَر اورشلیم آسمونی گه شیَر خداءِ زِنیَ ئو اَر جیَم هزارون هزار فریشدَه خَوشال،
اِاِ بِرال، حُواستو بو گه ناخواد اِنوم یَکی اَژینتو دل گَن ئو بیایمونی بو گه اژ خداءِ زِنی دویرتونا کِ.
چَنی ویشتِر، خوین مسیح گه وَهسونگَ روحِ ابدی، ووژ بیعِو پیشکَش کِردی اَر خدا، وِژدان ایمَه اژ کارَل بیثمر پاکا مِهِه تاگَه خِلمت اژ خداءِ زِنی بِهِیم!
هُمِهیش ووژتو اِجور بَردَل زِنی اِطور مال روحانیای بِناءَ موئینو تا کاهنَل مقدّسی بوئینو گه وَهسونگَ عیسی مسیح، قُرونیَل روحانیای گه خدا قبولَ مِهِه تقدیم بِهِینو.
اَرِیَگه وخد اَوَه رَسیَ گه بِنیا داوری، اژ مال خدا بِنِری؛ ئو اَرّ بِنیا اَوَه اژ ایمَه مَنِری، اِسَه عاقویَت اونَلی گه اژ انجیل خدا اطاعت نِمَهَن، چَه ماو؟
اَسَه فریشدِهیتِرِم دی گه اژ جای گه هویَرَ مِ ماءِ رُ ئو میر خداءِ زِنی هایتیَ بی، ئو وَه دَنگ کَلِنگ هِنا کِردیَ اَ چوار فریشدَه گه قدِرتو دائیونو گه ضِرَد بیَنَ زمین ئو دریا،