20 هیمِنائوس ئو اسکندر اژ ایی دَسَهنَ، گه سپارتِنمَسَ شِطو تا عبرت بِگِرِن دیَر کِفِر نَهَن.
اَرّ نِهِستی گوش بِگِری اَر اونیش، بوشَ کلیسا؛ ئو اَرّ جُجُ نَچیِ گِرد قصَه کلیسایش، اَسَه اوءَ بیگونَه یاگَه خِراجگیر بِذان.
مِنتائای یهودیَل وخدی جیَمیَتو دی، اژ زور حَسوئی اَرضد هر چی گه پولُسَ موئِتی، هیزونَ مَگِرت ئو دُشمینونَ مائون.
یهودیَل، اِسکندرو آوشدوئیِ نوا، ئو بِریشی اِنوم جیَمیَت گُمونونَ مَهَرد ایی چیئِلَ ها ژیر سر اِسکندراِر. او وَه دس هَشارَه کِردیَ مردِم ئو مِهِستی چیئَلی اَرِه دَفاع بوشی.
مِنتائای موقِی گه خداون حکمَ مِهِه اَرینمو، اَدومونَ مِهِه تاگَه وَهگَرد دنیا مَکوم نوئیم.
ئو آمادهیم تا هر کورفِربونیای تنبیه بِهِیم، تا وخدی گه فِربوبَری هُمَه کاملا بو.
اَژونَسَ، اِسگَه گه اَر اورَه نیِم، ایی چیئِلَ اَرِه هُمَه مَنُیسِنِم تاگَه وخدی بام اِرَه تَکتو، مجبور نوئم وَه قدِرتواختیاری گه خداون اَرِه بِنا کِردِن داسیَ مِه ئو نه اَرِه خِراو کِردِن، سخدتون اَری بِگِرِم.
مِنتائای وَه دشمن نَذانِنی، بلکِم اِجور بِرا هُشتار دَنی.
اَرِیَگه اِسگِهیشَ بِری اِراگیردینَ ئو چِنَسَ تُرّ شِطونا.
یوئنِئونَ بارَ ویر ئو اَرتَک خدا هُشتارَ بینو دَ گه اَر سر کِلمَهل دَمَرَگَ نَهَن، گه ثمری بِخِر اژ نابودی کسَلی گه مَشتوئِنی نِری.
تیَلیمو اِجور مِرَض قانقاریا پَشخا ماو. هیمِنائوس ئو فیلِتوس اژ ایی دَسَهنَ.
اَرِیَگه مردِم فَخَد ووژو دوس دیرِن، پیلدوسِن، قُرات ئو کِلَچِن، دُشمینفِروشِن، کورفِربون اژ دائوباوَهلو ئو بولَت ئو ناپاکِن،
مَر اَ پَنتون اِنوم کِتاو امثال سلیمان اِویر چیَ گه هُمَئَه کُرَل هِناءَ مِهِه، موشی: «اِاِ کُرِم، تربیت خداون خوار نَذان، ئو وخدی خِضت اَرینَ مِهِه دلسردا نو.
اَسَه دیم یِه جونور وَشی اژ دریا ماءَ دِریر. دیَه شاخ داشدی ئو هفت سر، وَهگَرد دیَه تاج اَر شاخَلی؛ ئو اَرنوم هر سر اَژینی نُم کِفِرداری نُیسیائی.
«مِه کسَلی تنبیَه مَهَم ئو خِضَ مَهَم اَرینو گه دوسو دیرِم. اِسَه بور اَر سر خیرَت ئو توئَه بِهَه.