13 وَهیاآگه اِ قدیم کِفِرچی ئو ظالم بیم ئو زورمَ موئِت، مِنتائای ریَم بی اَرینِم، اَرِیَگه اژ بیایمونی نایونیِم کِرد.
خُلُمی گه خواسِ اَرباویَ مَذانی وَه ایی حالا، ووژ اَرِه اَنجوم دائِن اَوَه آمادَه نِمِهِه، شلاخ فِرِهی میری.
عیسی وِتی: «اِاِ باوَه، یوئنَ بوئَشخِن، اَرِیَگه نِمَذانِن چَه مَهَن.» اَسَه اونَل تیروپِشک آوشد تاگَه جِنِکَلی اِنوم ووژو بیَرا کَن.
مِه مِریدَل ایی ’طریقتَ‘ تا جای گه گیونون اِربِچو آزارمَ ما ئو اونَل چه ژَن چه پیامَ مَگِرت ئو ماآوشدِنمِ زندو.
«ئو اِسگَه اِاِ بِرال، مَذانِم گه کار هُمَه چُی کَلِنگَلتو اژ نایونی بیَ.
مِنتائای سولُس کلیسا آزار ماتی ئو مال اَر مالَ مَجوریاتی، ژِنَل ئو پیالَ مَکیشیاتیَ دِریر ئو ماوشدِنیِ زندو.
مِنتائای سولُس گه هَنی اژ سیَمسی کِردِن ئو کُشتِن شاگردَل خداون دس هیزنِماتی، چی اِرَه تک کاهن اعظم
حَنانیا جوواوا داتی: «اِاِ خداون، اژ فِرَه کسَل اِبارَه ایی پیامَ شنَفتیَ گه اِنوم شیَر اورشلیم چَنی ایمودارَلِت آزار داسی.
شائول جوواوا داتی: «اِاِ خداون، تو کیئین؟» جوواوا داتی: «مِه عیسیم هَر اَوَه گه تو عذاوَ مِینی.
اَرِیَگه اِنوم رسولَل مِن اژ کُل کمتِرِم، لیاخَت نِرِم گه بوشِنئونِم رسول، اَرِیَگه مِه کلیسا خدام آزارَ ما.
مِنتائای اِبارَه اونَلی گه دمِ بختِن، اژ جونِم خداون حکمی نِرِم. مِنتائای مِه گه وَه لِفط خداون کسی کِم گه اِتِمادَ بی دیرینونی، نظر ووژمَ موشِم.
هُمَه تیَریف زِنِهی مِنتو اَسَه گه یهودی بیم شنَفتیَ، گه چطور کلیسا خدام وَه بیریَمی آزارَ ما ئو اَومَ مَرِموناِر.
اِ نظر خیرَت، کسی گه کلیسا آزارَ ماتی، اِ نظر صالحبیئینی گه اژ شریعتَ مای، بیعِو.
وَه ایی خاطرَ، ریَم بی اَرینِم تا مسیحْ عیسی صبِر کامل ووژ اَر مِه نِشو دِ گه اژ کُل گناکارَل کَلِنگتِرِم، تا نمونهی بوئم اَرِه اونَلی گه اَژیرِ دُما اَرِه ژییاین ابدی ایمونَ مارِنیَ بی.
اِسَه وَه اطمینو نزیکا بوئیم اَر تخت فیض تاگَه ریَمَت بوءَ نَصُیمو ئو فیضی باریمَ دس گه وخد هَوَجَه برَسیَ دایمو.
وِرِکار قومی نوئینو، مِنتائای اِسگَه قوم خدائینو؛ زمونی ریَمَت خدا نِموئیاءَ نَصُیتو، مِنتائای اِسگَه ریَمَت خدا بیَسَ نَصُیتو.