8 اِسَه هرکی یَه رد بِهِه، نه اِنسو، بلکِم خدای ردَ مِهِه گه روحالقدس ووژَ موئَشخیَ بینتو.
«هر کی گوش بِگِریَ هُمَه، گوش گِرتیَسیَ مِه؛ ئو هر کی نَچوءِ گِرد هُمَه، نَچیَسِ گِرد مِه؛ ئو هر کی اِگِرد مِه نَچو، اِگِرد کِلکَر مِه نَچیَ.»
اَرِه اَوَه گه دس رد بِ اَر سینَه مِه ئو نَچوءِ گِرد قصَهلِم، کسی هَس گه داوری بِهِیتی؛ هَراَ قصَه گه وِتِم، روژ قیومت مَکومَ مِهِیتی.
«”سِیل کَن، اِاِ کسَلی گه تیزمَتَلَ مِهِینو، واقتونِ دَم بِپَری ئو هِلاک بوئن، اَرِیَگه مِه اِ روژِگار هُمَه کاری مَهَم، گه جُجُ اَرّ یَکی اَرِنتو بوشتیا هرگِس باوارتو نِماو.“»
ئو امید، ایمَه خجالتا نِمِهِه، اَرِیَگه مِحبت خدا وَهسونگَ روحالقدس گه بَشخیاسئونمو، رِشیاس اِنوم دلَلمو.
خدا ایی چیئِلَ وَهسونگَ روحِ ووژ آشگار کِردیَسی اَر ایمَه، اَرِیَگه روحِ خدا کُل چی، جُجُ عمقَل خدائیشَ مَجوری.
وَه ایی حالا اژ نظر مِه اَرّ شوی نِهِه، خَوشالتِرَ؛ ئو گُمونَ مَهَم مِنیش روحِ خدا دیرِم!
ئو میر مالکیت ووژ داسی اَر ایمَه ئو روحِ ووژ اِجور بِعونَه ناسی اِنوم دلَلمو.
اِسَه وَه خاطر یَگه آیلَلینو، خدا روحِ کُر ووژ کِلکِردی اِنوم دلَلمو گه دایَ ماتی، «اَبّا!» یانی «باوَه!»
کَتِ در اَرِنو گه خِلمت اژ هُمَهئونَ مَهَرد نه ووژو، اَسَه گه اژ چیئَلی قصهئونَ مَهَرد گه اِسگَه اِبارَه اونَل اژ بشارتکَرَل انجیلَ مَشتوئینو، اژ اونَل گه وَهسونگَ روحِ خدا گه اژ آسمو کِلبیَ، بشارتَ میَنَ بینتو. جُجُ فِریشدَهلیش شوق سِیل کِردِن اَر ایی چیئِلَ دیرِن.
اَرِیَگه هُیچ نبوّتی وَه خواس اِنسو نِهات، بلکِم آمَل وَهسونگَ روحالقدس اژ جونِم خدا قصهئو کِرد.
هر کی اژ فِربونَل او اطاعتَ مِهِه، لیز گِرتیَس اِنوم خدا ئو خدایش اِنوم او؛ ئو هُنَ، وَهسونگَ اَ روحَ گه او بَشخیَسیئونمو، مَذانیم گه او لیز گِرتیَس اِنوم ایمَه.
وَه ایی حالا، هِرِ ایی جورَ ایی آمَلیشَ تَکیو ها اَر خاوَلی گه موئینِن، لار ووژو نِجسَ مَهَن ئو قدِرتواختیار خداون رد مَهَن ئو کِفِرَ موشِنَ کَلِنگَل آسمونی.