4 هرکُم اژ هُمَه باس بِذانی گه چطور لار ووژ اِ پاکی ئو عزّت حفظ کِ،
مِنتائای خداون وِتیَ حَنانیا: «بِچُ، اَرِیَگه ایی پیا حاجتی کَ گه مِه جیاما کِردیَ تاگَه نُمِم بیَری اِرَه تک خِرِیهودیَل ئو پاتِشائَلو، ئو قوم اسرائیل.
اِسَه خدایش اونَل اِنوم شَوَتَل دِلو تسِلیم ناپاکی کِردی، تاگَه بیعزّتی بِهَنَ لار ووژو.
اِسَه اِاِ بِرال، وَه خاطر ریَمَتَل خدا، خواهشدتون اَژینَ مَهَم گه لارَلتون اِجور قُرونی زِنی ئو مقدّس ئو وَه دل خدا پیشکَش بِهَن گه عَبادت روحانی هُمَه هَر یَسَ.
مِنَ خاطر ضیَفَل طبیعی هُمَه، وَه زوئو آمیزاءَ قصَهتونَ گَردَ مَهَم: اَرِیَگه هَراَ جورَ گه زمونی عضا لار ووژتون اِجور خُلُمَل تسِلیم ناپاکی ئو بیقانونیتو کِرد گه آخِری بیقانونی ویشتِرَ، اِسگِهیشَ اونَل اِجور خُلُمَل تسِلیم صالحبیئینی کَن گه آخِری قدوسیّتَ.
یانی نِمَذانینو گه لارَلتو عضا مسیحِن؟ یانی عضا مسیح هیزدَم بِهَمونِ عضا ژَن خِراوی؟ هرگِس!
مِنتائای اَرِیَگه وسوسَه بیعصمتی هَس، هر پیای باس ژَن ووژ داشدوئیتی ئو هر ژَنی میردَه ووژ.
مِنتائای اَرّ نِمَتونِن نوا ووژو بِگِرِن، داوات بِهَن. اَرِیَگه داوات کِردِن اژ سُتِن اِنوم آگِر هُواوهوس بیتِرَ.
مِنتائای ایمَه ایی گنجَ اِنوم کویزَهل گِلین دیریمو، تاگَه دیار بو گه ایی قدِرت عظیمَ اژ خداونَ نه اژ ایمَه.
دُماخِرِ، اِاِ بِرال، هر چی گه راسَ، هر چی گه عزّت دیری، هر چی گه دُریسَ، هر چی گه پاکَ، هر چی گه باوِ دلَ، هر چی گه لائق شگِر کِردِنَ، اَرّ فِرَه خوءَ، اَرّ لائق شگِر کِردِنَ، وَه ایی چیئِلَ فگِر بِهَن.
داوات کِردِن باس اِنوم کُل مردِم عزّت داشدوئیتی ئو رابطَه حِلالهُمسری پاک بو، اَرِیَگه خدا اَر بیعصمتَل ئو زِنهاکارَل داوریَ مِهِه.
هَرهُنَ، هُمِهیش اِاِ میردَهل، ژِنَل ووژتو بشتاسِن ئو وَه درکی گه اَژینو دیرینو زِنِهیَ گَردو بِهَن ئو وَهگَردو اِجور ظرف ظریفتِر وَه عزّتا رفدار بِهَن، اَرِیَگه وَهگَرد هُمَه وارثَل فیض ژییاینِن، تا چیئی نوا دوعائَلتو نَگِری.