18 اِسَه وَه ایی قصهلَ دلگُوئی یَکتِری دَن.
مِنتائای وخدی بِنیا ایی چیئِلَ بِنِری، راس بوسِن ئو سِرَل ووژتو بِگِرِنِ بِلِنگ، اَرِیَگه آزادی هُمَه نزیکَ!»
اَسَه ایمَه گه زِنیئیمون ئو مَنیمَس اَر جا، وَه گَرد اُوُ اِنوم اُرَل میَرِنمو ویرِ بِلِنگ تاگَه اِ آسمو خداون بوئینیم، اَسَه ایمَه هَر هایمَ گَرد خداون.
اِسگَه اِبارَه وخدَل ئو زمونَل، اِاِ بِرال، اِ کار نیَ چیئی اَرِنتو بِنُیسِنِم.
اِسَه تشویق یَکتِری بِهَن ئو یَکتِری بِنا بِهَن، هَرهُنَ گه دیرینو مِهِینو.
ئو اِاِ بِرال، خواهشد اَژینتونَ مِهِیم گه کسَلی گه تَمَلِن مِنا کِینو، ئو بیجورَتَل تشویق کِینو، ضِیفَل یاری دِینو ئو وَهگَرد کُلو صبِرتو داشدوئی.
اِسَه قویَت بیَنَ دَسَل سُس ئو زُنیَل ضِیفتو!