17 مِنتائای اِاِ بِرال، اَرِیَگه مِدتی اژ هُمَه دویر کَتیم، اَلوَت جسماً ئو نه اژ دلا، وَه شوق فِرِهیکا تقِلامو کِرد تا اِ ویراَرویر بوئینیمتو.
اَرّ کسی اَرضد تو ادعای دیری ئو تونَ میَری اَرِه محکمَه، تقِلا بِهَه اِنوم رئی بِکُوئینون یَک، تاناخواد تو بیَری اَرِه تک قاضی ئو قاضی تو بیَ دس قِلااورا، ئو قِلااور تو باوژی اِنوم زندو.
اَسَه وِتیئونو: «شوق فِرَهمی داشد گه وِر اژ عذاو کیشینِم، ایی پِسَخَ وَهگَرد هُمَه بیرِم.
بِرال هِرازِه وَه شوآ، پولُس ئو سیلاسو کِلکِرد اِرَه شیَر بیریَه. اونَل وخدی رَسین اَر اورَه، چِن اِنوم عَبادتگا یهود.
اِاِ بِرال، نِمِم بیخَوَر بوئینو گه چَن گِل قَصِم داشدیَ بام اِرَه تَکتو، مِنتائای هَر گِلی چیئی پیش هاتیَ، تاگَه اِنوم هُمَه ثمری دِرو کَم، هَرهُنَ گه اِنوم باقی خِرِیهودیَلِم کِردیَ.
مِنتائای اِسگَه، اَرِیَگه اِنوم ایی هیالِلَ، دیَر جای نَمَنیَ کار بِهَم، ئو وَهچوینا گه چَن سالَ شوق دیرِم بام اِرَه تَکتو،
اَرِیَگه دُریسَ گه جسماً اَر اورَه نیِم، مِنتائای روحِم هار تَکتو؛ ئو اِسگَه، اِجور کسی گه ها نومتوناِر، اِبارَه کسی گه هُنَ کاری کِردیَسی، قضاوت ووژِم اِلومَ مَهَم.
اَرِیَگه وَهیاآگه جسماً اَر تَکتو نیِم، مِنتائای اِ روح هامَ گَردتو، ئو خَوشالیَ مَهَم گه نظم خو ئو سفدِسخدی ایمونتون اَر مسیحَ موئینِم.
مِنتائای اِسگَه گه تیموتائوس اژ تک هُمَه هاتیَسَ اَرِه تک ایمَه، ئو خَوَر خَوش ایمون ئو مِحبت هُمَه آوِردیَسی اَرِنمو ئو گزارش داسی گه هُمَه هَر اِ خوئی هاینونِ ویر ایمَه ئو شوق دیرینو ایمَه بوئینینو هَرهُنَ گه ایمَه شوق دیریم هُمَه بوئینیم،