9 اِسَه اِنوم ایمونتو پایار بِمینِن ئو بوسِن اَر نوا او، اَرِیَگه مَذانینو گه بِرالتو اِنوم دنیا هَر هُنَ عذاوَلی مَکیشِن.
مِنتائای مِن اَرِه تو دوعام کِرد تاگَه ایمونِت تالو ناو. اَسَه وخدی اِدوارَه گِلتاهُارد ایمو بِرالِت پایار کَ.»
یوئنَمَ وِتَ هُمَه تاگَه اِنوم مِه سِتارتو بِگِری. دنیا اَرِه هُمَه ماوَ جُور؛ مِنتائای بِیلِن دلِدَرینتو داشدوئی، اَرِیَگه مِه بیمَسَ حریف ایی دنیاءَ.»
قویَتونَ ماءَ دل شاگردَل ئو اونَلو تشویقَ مَهَرد تاگَه بوسِن اَرسر ایمونو ئو موئِتو: «ایمَه باس وَه تیَمِل سخدیَل فِرِه، بِچیمَ نوم پاتِشائی خداآ.»
هُیچ اِنتحونی نِهاتیَس اَر سرتو گه اَرسر باقی آمَل نِهاتوئی. خدا اَمونتدارَ؛ او نِمِیلی ویشتِر اژ قویَتتو اِنتحو بوئینو، بلکِم وَهگَرد اِنتحونی گه موئینو، رئی اَرِه حِواینیش جورَ مِهِه، تاگَه بتونینو طاخَت بارینو.
مِجال نیَنَ ابلیس.
اِ کُل حالِروژی، سپَر ایمو هیزدَن، تا بتونینو وَه اَوَه، کُل تیرَل آگِر اَ شریرَ کورا کِینو.
اَرِیَگه وَهیاآگه جسماً اَر تَکتو نیِم، مِنتائای اِ روح هامَ گَردتو، ئو خَوشالیَ مَهَم گه نظم خو ئو سفدِسخدی ایمونتون اَر مسیحَ موئینِم.
تاگَه هُیچکس وَه خاطر ایی سخدیِلَ سُسا ناو. اَرِیَگه ووژتونَ مَذانینو گه ایمَه اَرِه یَه مَیِّن بیمونَ.
اِ جنگ خو ایمو، جنگ بِهَه ئو بچسب اَر ژییاین ابدیای گه اَرِه هِنا بینی ئو اَر تک شاتَل فِرِهی اعتراف خوتَ بی کِرد.
اِراسی کُل کسَلی گه بِئون اِنوم مسیحْ عیسی وَه دینداری زِنِهی بِهَن، عذاوَ موئینِن؛
اِ جنگ خو، جنگِم کِردیَ، دور ووژِم رَسونِمَسَ آخِر ئو هوسیامَس اَر سر ایمونِم.
گه وَه ایمو، مملکتَلون اِراگِرت، عدالتو آوِردَ جا، ئو وَدَهلو آوِردَ دس؛ دَم شیرَلو بَسد،
اَرّ هُمَه تربیت نوئینونَ، وَهیاآگه کُل اَژی بیَرو بِردیَ، اِسَه زولینو، نه کُرَل حخیخی.
اِسَه تسِلیم خدا بوئن. بوسِن اَر نوا ابلیس، تاگَه اَژینتو بِحوای.
ئو اَرِه یَه فِرَه خَوشالیَ مِهِینو، وَهیاآگه اِسگَه اَرِیَگه لازمَ، اَرِه مِدت کمی اِ اِنتحونَل جوراجور پَژار بینونَ،
اَرِیَگه، هُمَه هَر اَرِه یَه دَوَت بینونَ، اَرِیَگه مسیحیش اَرِه هُمَه زجِر کیشیتی ئو سرمقشی اَرِنتو هُیشتی تا پا بِنینون اَر جاپا او.
مِنتائای جُجُ اَرّ وَه خاطر صالحبیئین عذاوتو دی، بِرَکتَ مَگِرینو! «اژ چیئَلی گه اُوُ زِلِئونَ مَچو، زِلَتو نَچو ئو هولتون اِرانَگِری.»
بلکِم اژ یَگه شیَریک عذاوَل مسیحَ موئینو خَوشال بوئن، تا موقَع ظاهربیئِن جِلال او وَه خَوشی دودَسمالَه بِگِرینو.
مِه، یوحنا، بِرا هُمَه، گه اِ جُور ئو پاتِشائی ئو پایاریای گه ها نوم عیسیاِر، وَهگَردتو شیَریکِم، وَه خاطر کلوم خدا ئو شاتی اَر عیسی، اِ جزیرهی بیم گه نُم پاتموس بیتی.
اَسَه وَه هرکُم اژ اونَل، چوخا اِسبیئونی دا ئو وِتونئونو گه گِری ویشتِر بِکُمِن تاگَه شِمار هُمقطارَلو ئو بِرالو گه میا هَر اِجور اونَل بِکُشِرِن، کاملا بو.
مِه وِتمئون: «اِاِ آقا، تونَ مَذانین.» ئو او وِتیئونِم: «یوئنَ هَراَ کسَلِنَ گه اژ عذاو کَلِنگ هاتِنَسَ دِریر، اونَل چوخائَل ووژون اِ خوین وَرک شوریَ ئو اِسبیا کِردیَ.