19 اِسَه کسَلی گه وَه خواس خدا عذاوَ مَکیشِن، باس گیونَلو بسپارنَ "خالق اَمونتدار" ئو یِمِجو کارَل خو بِهَن.
اَسَه عیسی وَه دَنگ کَلِنگا دای داتی: «اِاِ باوَه، روحِ ووژمَ مَسپارمَ دَسَل تو.» یَه وِتی ئو هِناسی آخِر کیشیتی.
وخدی اونَل داشدو استیفانو سنگسارَ مَهَرد، او دوعا کِردی وِتی: «اِاِ عیسیِ خداون، روحِ مِه قبول کَ!»
او ژییاین ابدیَ موئَشخیَ کسَلی گه وَه صبِر اِ اَنجوم کارَل خو، هان اَر دُم جِلال ئو عزّت ئو زِنِهی ابدیا؛
اَژونَسَ گه هُنَ عذاویشَ مَکیشِم، مِنتائای عارِم نِمای، اَرِیَگه مَذانِم ایمونِم آوِردیَس اَر کی ئو اطمینو دیرِم گه اوءَ مَتونی اَ چیئَه گه سپارتیاسَ مِه، تا اَ روژَ حفظ کِ.
اَرِیَگه خواس خدا یَسَ گه وَه خوئی کِردِن ووژتو، نوا قصَهل نایونی مردِم اَخمَخ بِگِرینو.
اَرِیَگه اَرّ خواس خدا یَه بوءَ، بیتِرَ اَرِه کارَل خو عذاو بِکیشینو تا اَرِه کارَل گَن.
اَرِیَگه اَ روحِلَ قدیم کورفِربونیو کِرد، اَسَه گه خدا اِ زَمو نوح گه کَشتیِهَه دُریسَ موئیا، وَه صبِر چیَمَرئی بی. اِنوم اَ کَشتیَ فَخَد چَن نفر، یانی هشت نفر، وَهسونگَ آو نجادو گِرت.