17 اَرِیَگه وخد اَوَه رَسیَ گه بِنیا داوری، اژ مال خدا بِنِری؛ ئو اَرّ بِنیا اَوَه اژ ایمَه مَنِری، اِسَه عاقویَت اونَلی گه اژ انجیل خدا اطاعت نِمَهَن، چَه ماو؟
اَرِیَگه اَرّ هُنَئَه چو تَر بِهَن چِئِه چو حُشگَ مَهَن؟»
اژ پولُس، خُلُم مسیحْ عیسی، گه دَوَت بیَ تاگَه رسول بو ئو وَخم بیَسَ اَرِه انجیل خدا؛
هر کی گَنی بِهِه، جُور ئو عذاوَ ماوتیَ نَصُی. اولبار یهود ئو اَسَه یونانی.
اِاِ غَلاطیَل نایو، کی جادوتو کِردیِ؟ مرگ عیسی مسیح هُنَ آشگارا اَرِنتو تیَریف بی مَری اِ وَر چیَمَلتو کیشیا اَر صلیب.
هُمَه خوءَ مَنیاتون اَر دو. کی نواتو گِرتی تا فِربوبَر حخیخت نوئینو؟
اِسَه تا وخد دیریم خوئی بِهِیم اَر کُل کس، مصقوصاً اَر ایمودارَل مسیح.
ئو اژ خدانشتاسَل ئو کسَلی گه اژ انجیل خداونمو عیسی فِربو نِمیَرِن، تقاصَ مَسینی.
تا اَرّ دیر بی، بِذانین گه اِنوم مال خدا گه کلیسا خداءِ زِنی ئو کول ئو پِ حخیختَ باس چطور رفدار بو.
وَه ایمو بی گه ابراهیم وخدی دَوَت بی، اطاعت کِردی ئو چی اِرَه جای گه باس موئردیَ میرات، او بییَگه بِذانی ویرِ کوءَ مَچو، کِردیَ دِریر.
اَرِیَگه اَرّ پِغومی گه وَهسونگَ فریشدَهل اِلوم بی، ثابت بی گه اِتِبار دیری، جوری گه هر خطا ئو کورفِربونی مِجازات عادلونهی گِرتی،
هُنَ گه خدایش شاتی داتیَ اَ نجادَ، وَه نشونَهل ئو چیئَل بِلُجوئی ئو مُجِزَهل جوراجور، ئو وَه عطائَل روحالقدس گه مِطابق خواس ووژ بیَرونا مَهَردی.
مِنتائای مسیح، اِجور کُری اَر مال خدا اَمونتدارَ، ئو مال او ایمِهیمو، وَه شرطی گه تاگَه آخِر وَه اطمینون ئو افتخار سفدِسخد بچسبیمون اَر امیدمو.
ئو وخدی کاملا بی، بیَ سِرآو نجاد ابدی اَرِه کُل کسَلی گه فِربون اَژینَ میَرِنی.
هُمِهیش ووژتو اِجور بَردَل زِنی اِطور مال روحانیای بِناءَ موئینو تا کاهنَل مقدّسی بوئینو گه وَهسونگَ عیسی مسیح، قُرونیَل روحانیای گه خدا قبولَ مِهِه تقدیم بِهِینو.
ئو، «بَردی گه باعث بو پا گیر کِیتی اَری، ئو بِکُوءِ، ئو کمری گه باعث اِراکَتِن بو.» یوئنَ پائلو گیرَ مِهِه ئو مَکُوئِن اَرِیَگه اژ کلوم خدا فِربو نِمیَرِن، گه یَه اَرِنو مَیِّن بیَ.