14 اَرّ وَه خاطر نُم مسیح دُشمینَ میَنئونتو، خَوزگالَ ووژتو، اَرِیَگه روح جِلال، روحِ خدا اَررُی هُمَه سِتارَ مَگِری.
«خَوزگالَ هُمَه، وخدی گه مردِم وَه خاطر مِه، دُشمینتونئون دَن، آزارتو دَن ئو وَه دِرو، هر قصَه گَنتونی اَرضد بوشِن.
اِسَه بِیلِن نُیر هُمَه بِکُوءِ اَررُی مردِم تاگَه کارَل خوتو بوئینِن ئو باوَه هُمَه گه ها نوم آسموناِر، جِلال دَن.
«خَوزگالَ هُمَه، وخدی گه مردِم وَه خاطر کُر اِنسو، اژ هُمَه بیزار بوئن ئو هُمَه اِنوم ووژو تار کَن ئو دُشمینتونئون دَن ئو بَنُمتو کَن.
مِنتائای یوئنَ کُل وَه خاطر نُم مِنَ مارِنَ سرتو، اَرِیَگه اَ کسَ گه مِه کِلکِردیَسی نِمَشتاسِن.
یهودیَل جوواوُ داءَ عیسی، وِتو: «دیت راسمو وِت، گه سامریای کین ئو مِلاکَت دیرین؟»
اونَل دُشمینو داءَ بی، ئو وِتو: «تو ووژِت شاگرد اوئین! ایمَه شاگرد موسییم.
اونَل جوواوُ داءَ بی، وِتو: «تو گه سِرَنتاپا اِنوم گنا هاتینَسَ دی. اِسگَه، وَه ایمِهیش تیَلیمَ مِین؟» اَسَه اوُ تار کِرد.
مِنتائای یهودیَل وخدی جیَمیَتو دی، اژ زور حَسوئی اَرضد هر چی گه پولُسَ موئِتی، هیزونَ مَگِرت ئو دُشمینونَ مائون.
مِنتائای وخدی یهودیَل بینیَ زیچ ئو دُشمینو دائون، پولُس توز جِنِکی تَکونی تا شاتیای بو اَرضد اونَل گه خَضو خدا ما اَر سرو، ئو وِتیئونو: «خوینتو ها مِل ووژتوناِر! یَه دیَر اِ مِل مِه نیَ. اَژیرِ دُما، دیَر مَچِم اِرَه تک خِرِیهودیَل.»
مِنتائای دوس دیریم عخیدَهلِت بشتوئیم، اَرِیَگه مَذانیم گه مردِم، اِ کُل جا اَرضد ایی فرقَه قصَه مَهَن.»
اَسَه رسولَل وَه خَوشالیا اژ تک عضا شورا کِردونَ دِریر، اَرِیَگه لائقَ حساو هاتوئین تا وَه خاطر نُم عیسی خوارا بوئن،
اِسَه وَه خاطر مسیح، اِنوم ضیَفَل، دُشمینَل، سخدیَل، آزارَل ئو بِلائَل خَوشالِم، اَرِیَگه وخدی ضِیفِم، زوردارِم.
هَر مرگ عیسی مَکیشیم اَر کول لار ووژمونا تاگَه ژییاین عیسییش اِنوم لارمو آشگارا بو.
اِسَه دلسرد نِموئیم. وَهیاآگه لار ایمَه مَپیتِرکی، اِنسو باطنیمو روژ اَر روژ نووتِرا ماو.
ئو اونَ وَه خاطر مِه خدائو جِلالَ ما.
ئو لارِهی گه وَه خاطر مسیح بیتی اَری کَلِنگتِر اژ گنجَل مصر ذِناسدی، اَرِیَگه چیَمَرئی اَجِر بی.
خَوزگالَ کسی گه اِنوم اِنتحونَل طاخَتَ ماری، اَرِیَگه وخدی اِ اِنتحو سربِلِنگ بو، اَ تاج ژییاینَ ماریَ دس گه خداون وَدَه داسیَ دوسدارَل ووژ.
اِسگَه ایمَه کسَلی خوشبختَ مَذانیم گه پایار مَنِنَ ئو هُمَه اِبارَه صبِر ئو تیَمِل ایوبتو شنَفتیَ ئو دیتونَ گه خداون آخِرسر چَه اَرِه کِرد، ئو خداون چَنی رِئیم ئو مِرِبونَ.
کردارتو اِنوم خِرِیهودیَل هُنَ وَه عزّتا بو گه اونَلی گه اَرضدتونَ موشِن ئو گَنَکارَل هناتونَ مَهَن، وخدی کارَل خوتو بوئینِن، خدا اِ روژ دیئِنی جِلال دَن.
مِنتائای جُجُ اَرّ وَه خاطر صالحبیئین عذاوتو دی، بِرَکتَ مَگِرینو! «اژ چیئَلی گه اُوُ زِلِئونَ مَچو، زِلَتو نَچو ئو هولتون اِرانَگِری.»
وِژدانتو پاک بِیلِن تا کسَلی گه بُختِمَ میَن اَرینتو، اونَلی گه اژ رفدار خوتو اِنوم مسیح گَنَ موشِن، خجالتا بوئن.
مِنتائای اَرّ کسی وَه نُم مسیحی عذاوَ مَکیشی، خجالت نکیشی، بلکِم وَه ایی نُمَ، خدا جِلال بِ.
فِرَه کسَل مَچِنَ تُرّ هُواوهوسَل اونِلا، ئو وَه خاطر اونَل رئی حخیخت کِفِرَ ماوتی اَری.