8 آخِرسر، کُلتو هُمرِأ، هُمدل ئو بِرادوس ئو دلسوز ئو فِروتن بوئن.
آیا نَباس تونیش ریَمتَ مَهَرد اَر هُمکار ووژِت، هَراَ جورَ گه مِه ریَمِم کِرد اَر تو؟“
مِنتائای مِسافر سامریای وخدی رَسی اَر اورَه ئو اَ پیاءَ دیتی، دل اَرِه سُتی.
وخدی بیَ روژ پِنتیکاست، اونَل کُل یِهدل جیَم بین اَر یِه جا
وَه صوایکا رَسیمون اَر بندر صِیدون، ئو یولیوس لِفط کِردی اَر پولُس ئو صِلا داتی تاگَه اَرِه کَلحاجت گِرتِن بِچو اِرَه تک رِقیفَلی.
اَر اَ هِناسَ زمینَلی بی گه هِن رِئیس جزیرَه بین گه نُم پوبلیوس بیتی. او مِکیس کِردیمی اِرَه مال ووژ ئو سه روژ وَه رُی خَوشا هُنهاوونی کِردیمی.
کُل ایمودارَل اژ دل ئو گیو یَکی بین ئو هُیچ کس چیئی اژ دارِنداری هِن ووژ نِمَذِناسدی، بلکِم اِ کُل چی وَهگَرد یَک هُمبیَر بین.
یَکتِریتون اِجور بِرا دوس داشدوئی. اِ عزّت نائن اَر یَکتِری، بیَن اَر قِ یَکا.
اِسگَه خدای گه پایاری ئو دلگُوئیَ موئَشخی، یَه بوئَشخیئونتو گه اَجورَ گه مِطابق خواس مسیحْ عیسیَ، وَهگَرد یَک هُمرِأ بوئینو،
اِاِ بِرال، وَه نُم خداونمو عیسی مسیح خواهشد اَژینتونَ مَهَم گه کُل یِه دل بوئن ئو جیاکی نَکُوءِ نومتو، بلکِم فگِر ئو عخیدَهتو، یَکی بو.
اَرّ عضوی بیَژی، کُل عضا وَهگَرد یَکَ مانَ دَژی؛ ئو اَرّ عضوی قُرپ داشدوئیتی، کُل وَهگَرد یَک خَوشیَ مَهَن.
اِ تاواضی کامل ئو مِلائمت، وَه صبِر ئو اِنوم مِحبت یَکتِری تیَمِل بِهَن.
هر جور تیَلی، خَضو ئو خِض، قارَه، بُختِم ئو هر جور گَنی هِستِن اژ ووژتو دویرا کَن.
وَهگَرد یَک مِرِبو بوئن ئو دلسوز یَکتِری بوئن ئو یَکتِری بوئَشخِن، هَرهُنَ گه خدا هُمَل اِنوم مسیح بَشخیتی.
اژ حرصی گه اژ خودخواهیَ یا قُراتی هُیچ کاری نَهَن بلکِم وَه تاواضی باقی اژ ووژتو بیتِر بِذانِن.
بورِن مِطابق اَ چیئَه گه آوِردِمونَسَ دس، رفدار بِهِیم.
اِسَه اِجور کسَلی گه خدا دیاری کِردِنِ ئو مقدّس ئو عزیزگرامیِن، دلسوزی، مِرِبونی، تاواضی، مِلائمت ئو صبِر بِهَنِ وَر.
بِیلِن مِحبت بِرائی هَر بو.
اَرِیَگه اَر کسی گه ریَم نَهَردیَسی، وَه بیریَمی قضاوتَ ماو. مِنتائای ریَم اَر قضاوت پیروزَ ماو!
مِنتائای اَ حکمتی گه اژ بِلِنگَ، اولبار پاکَ ئو اَسَه طالب صُئلَ ئو نجیمَ ئو پَن گوشَ مَگِری ئو پِر اژ ریَمَت ئو ثمرَل خوءَ ئو دوچیَمکی نِمِهِه ئو راسوَشَ!
اِسگَه ایمَه کسَلی خوشبختَ مَذانیم گه پایار مَنِنَ ئو هُمَه اِبارَه صبِر ئو تیَمِل ایوبتو شنَفتیَ ئو دیتونَ گه خداون آخِرسر چَه اَرِه کِرد، ئو خداون چَنی رِئیم ئو مِرِبونَ.
اِسگَه گه وَه اطاعت اژ حخیخت، گیونَل ووژتو پاکتونا کِردیَ تا مِحبت بِرائی خالصتو داشدوئی، باس اژ تیَه دلا فِرَه یَکتِریتو دوس داشدوئی.
عزّت بِنِن اَر کُل کس، بِرالتو دوس داشدوئی، زِلَتون اژ خدا بِچو ئو عزّت بِنِن اَر امپراطور روم.
هُمِهیش اِاِ جِهالَل، فِربوبَر شیخَل بوئن. کُلتو اِ رفدارتو وَهگَرد یَکتِری جِنِک تاواضی بِهَنِ وَر، اَرِیَگه، «خدا موسی اَر نوا کسَلی گه قُراتِن، مِنتائای فیضَ موئَشخیَ کسَلی گه فِروتنِن.»
ئو اَر دینداری، دوس داشدِن بِرائی ئو اَر دوس داشدِن بِرائی، مِحبت.
ایمَه مَذانیمو گه اژ مرگ جاواز بیمونَسَ ژییاین، اَرِیَگه بِرالمو دوس دیریم. هر کی مِحبت نِمِهِه، اِنوم مرگَ مَمینی اَر جا.