15 بلکِم اِنوم دلتو عزّت بِنِن اَر مسیح خداون گه قدوسَ، هَر آمادَه بوئن تا هر کی دلیل امیدی گه ها دلتوناِر بِپِرسی، جوواوا بِینونی، مِنتائای وَه نرمی ئو عزّت.
پولُس جوواوا داتی: «مِه پیا یهودی اژ شیَر تارسوس کیلیکیَهم، شیَری گه بیتُرِّشُر نیَ. خواهشدَ مَهَم صِلا بِینَ گَرد مردِم قصَه بِهَم.»
وخدی پولُس اژ صالحبیئین، پیَریزگاری ئو داوری گه میا بای، قصَه کِردی، فِلیکْس هِراسونا بی ئو وِتی: «دیَر بسَ! اِسگَه بِچُ. وخدی مِجالی پیا کَم، هِناتَ مَهَماِر.»
اَرّ هُمَه سفدِسخد ئو پایار بِمینینون اَرسر ایمونتو ئو اژ امید انجیلی گه شنَفتِتونَ تَکو نیرینو، هَراَ انجیلی گه اِنوم تموم خلقت ژیر آسمو اِلوم بیَ، ئو مِه، پولُس، بیمَسَ خادم اَوَه.
خدا هُنَ هِستی تا اَرِنو آشگارا بِهِه گه ایی سِرَّ چه جِلال بیحدِحساوی اِنوم خِرِیهودیَل دیری، ایی سِرَّ یَسَ گه مسیح، گه امید جِلالَ، ها اِنوم هُمَه.
گه یوئنَ اژ امیدی گه اِ آسمو اَرِه هُمِهئو هُیشتیَ مای، گه وِرِکار اِنوم کلوم حخیخت یانی انجیلتو شنَفتیَ،
قصَهلتو هَر پِر اژ فیض، وَه خوا طُمدارا بو، تاگَه بِذانینو گه چطور باس جوواو هر کَسیکا بِینو.
ایی حخیختَ مِطابق امید اَر ژییاین ابدیَ، گه خدای گه هرگِس دِرو نِموشی، وِر اژ بِنیا زمونَهل وَدَه اَوَه داءَ بینمو،
مِنتائای مسیح، اِجور کُری اَر مال خدا اَمونتدارَ، ئو مال او ایمِهیمو، وَه شرطی گه تاگَه آخِر وَه اطمینون ئو افتخار سفدِسخد بچسبیمون اَر امیدمو.
اِسَه بورِن اژ تیَلیمَل اولی اِبارَه مسیح رد بوئیم، ئو بِچیمِ نوا ویرِ بالغبیئین، ئو اِدوارَه پِ توئَه اژ کارَلی گه آخِرو مرگَ، ئو ایمون اَر خدا نَنیم،
اَرّ وَه اوءَ موشینو باوَه گه بیجونِمداری ئو مِطابق کارَل هرکی داوریَ مِهِیتی اَری، اِسَه دورَه خَریوی ووژتونَ خداترسی بِگُذَرِنِن،
وخدی رفدار پاک ئو خداترستونَ موئینِن.
بلکِم اِنوم اَ اِنسونی بوءَ گه ها نوم قلبتوناِر ئو نِماو بوئینینی، وَه رنگینی اَژبِننَچیئِنی روح مِلوم ئو آرومی، گه ایی رنگینیَ اِ وَر چیَم خدا فِرَه اَرزشد دیری.