14 مِنتائای جُجُ اَرّ وَه خاطر صالحبیئین عذاوتو دی، بِرَکتَ مَگِرینو! «اژ چیئَلی گه اُوُ زِلِئونَ مَچو، زِلَتو نَچو ئو هولتون اِرانَگِری.»
زِلَتون اژ کسَلی گه جسمَ مَکُشِن مِنتائای نِمَتونِن روح بِکُشِن، نَچو؛ زِلَتون اژ او بِچو گه مَتونی هم روح ئو هم جسم هُمَه اِنوم جیَنِم هِلاک کِ.
اِسَه زِلَتو نَچو، اَرِیَگه اَرزشد هُمَه فِرَهتِر اژ هزارو مَلیچِکَ.
هر کی بِیتی گیو ووژ حفظ کِ، اژ کیس اِرَمَچوتی ئو هر کی گیو ووژ وَه خاطر مِن اژ دس بِ، حفظَ مِهِیتی.
اَرِیَگه هر کی بِیتی گیو ووژ نجاد دِ، اژ دسَ مِیتی؛ مِنتائای هر کی وَه خاطر مِه گیو ووژ اژ دس بِ، اِدوارَه مارِتیَ دس.
ئو هر کی وَه خاطر نُم مِه مال یاگَه بِرا یاگَه خُیَه یاگَه باوَه یاگَه دا یا اولاد یاگَه مِلکِمِحل ووژ وِل کِردوئیتی، صد بِرُوَرَ ماریَ دس ئو ژییاین ابدیَ میَریَ میرات.
عیسی وِتی: «حخیختاً، موشِمَ بینتو، کسی نیَ گه وَه خاطر مِه ئو وَه خاطر انجیل، مال، بِرال، خُیَهل، دا، باوَه، آیلَل یاگَه مِلکِمِحل ووژ وِل کِردوئیتی،
اَرِیَگه هر کی بِیتی گیو ووژ نجاد بِ، اَوَه اژ دَسَ مِ؛ مِنتائای هر کی وَه خاطر مِه ئو وَه خاطر انجیل گیو ووژ اژ دس بِ، اَوَه نجادَ مِ.
«سِتار اژ دلتو نُئِری. ایمونتون اَر خدا داشدوئی؛ ایمونتون اَر مِنیش داشدوئی.
اَرِه هُمَه سِتارَ مِیلِمَ جا؛ سِتار ووژمَ میَمَ بینتو. اَ چیئَه گه مِنَ میَمَ بینتو، اِجور اَ سِتاری نیَ گه دنیا مِئَه بینتو. سِتار اژ دلتو نُئِری ئو هِراسو نوئن.
مِه نشونَ میَمی گه وَه خاطر نُم مِه چَنی باس جُور بِکیشی.»
اِسَه وَه خاطر مسیح، اِنوم ضیَفَل، دُشمینَل، سخدیَل، آزارَل ئو بِلائَل خَوشالِم، اَرِیَگه وخدی ضِیفِم، زوردارِم.
اَرِیَگه ایی افتخارَ بیَسَ نَصُیتو گه نه فَخَد ایمو بارینون اَر مسیح بلکِم اَرِه او عذاویش بِکیشینو،
خَوزگالَ کسی گه اِنوم اِنتحونَل طاخَتَ ماری، اَرِیَگه وخدی اِ اِنتحو سربِلِنگ بو، اَ تاج ژییاینَ ماریَ دس گه خداون وَدَه داسیَ دوسدارَل ووژ.
اِسگَه ایمَه کسَلی خوشبختَ مَذانیم گه پایار مَنِنَ ئو هُمَه اِبارَه صبِر ئو تیَمِل ایوبتو شنَفتیَ ئو دیتونَ گه خداون آخِرسر چَه اَرِه کِرد، ئو خداون چَنی رِئیم ئو مِرِبونَ.
هُنَ گه سارا فِربوبَر ابراهیم بی ئو اوءَ آقا هِنا مَهَردی. هُمِهیش اَرّ خوئی بِهِینو ئو اژ چیئی گه زِلَتِراقتونا مِهِه زِلَتو نَچو، آیلَل اوئینو.