6 ئو اَرِه یَه فِرَه خَوشالیَ مِهِینو، وَهیاآگه اِسگَه اَرِیَگه لازمَ، اَرِه مِدت کمی اِ اِنتحونَل جوراجور پَژار بینونَ،
«بورن اِرَه تک مِه، اِاِ کُل زیَمَتکیشَل ئو کسَلی گه بارَل گِرونتو ها کولا، گه مِه آسائشتتونَ میَمئون.
پطرس ئو دو کُر زِبِدی وَهگَرد ووژ بِردی، او خَمَبار ئو پریشونا بی،
خَوشال بوئن ئو خَوشی بِهَن اَرِیَگه اَجِرتون اِنوم آسمو فِرَه کَلِنگَ. اَرِیَگه هَرِ ایی جورَ پِخَمَرَلونی آزار دا گه وِر اژ هُمَه بین.
ئو روحِم اِنوم نجاددهندَهم خدا، خَوشالیَ مِهِه،
مِنتائای اَرِه یَه خَوشالی نَهَن گه روحَل فِربونتون اَژینَ میَرِن، بلکِم خَوشالی هُمَه اَرِه یَه بوءَ گه نُمتون اِنوم آسمو نُیسیاءَ.»
مِنتائای فریشدَه وِتِنیئون: «زِلَتو نَچو، اَرِیَگه اِسگَه خَوَر خَوشتونی اَرِه دیرِم، خَوَر فِرَه خَوشی اَرِه کُل قومَل:
هَرهُنَ، هُمِهیش اِسگَه خَمبارینو؛ مِنتائای اِدوارَه هُمَه موئینِم ئو دل هُمَه خَوشالی مِهِه ئو هُیچکس نِمَتونی اَ خَوشیَ اژ هُمَه بِسینی.
یوئنَمَ وِتَ هُمَه تاگَه اِنوم مِه سِتارتو بِگِری. دنیا اَرِه هُمَه ماوَ جُور؛ مِنتائای بِیلِن دلِدَرینتو داشدوئی، اَرِیَگه مِه بیمَسَ حریف ایی دنیاءَ.»
قویَتونَ ماءَ دل شاگردَل ئو اونَلو تشویقَ مَهَرد تاگَه بوسِن اَرسر ایمونو ئو موئِتو: «ایمَه باس وَه تیَمِل سخدیَل فِرِه، بِچیمَ نوم پاتِشائی خداآ.»
اِ امید خَوشالی بِهَن، اِ سخدیَل طاختتو داشدوئی ئو یِمِجو دوعا بِهَن.
نه فَخَد یَه، بلکِم ایمَه وَهسونگَ خداونمو عیسی مسیح گه وَهسونگَ او صُئل خدا بیَسَ نَصُیمو، اِنوم خدا خَوشیَ مِهِیم.
ایمَه وَهسونگَ او، ئو وَهسونگَ ایمو، حخ هاتِن اِنوم فیضی گه اِسگَه موسیمی اِنوم، آوِردِمونَسَ دس، ئو اِنوم امید اَر جِلال خدا خَوشیَ مِهِیم.
گه درد گِرونی اِنوم قلب ووژِم دیرِم ئو هَر خَمَبارِم.
اَرِیَگه سخدیَلی گه گُجَرِن ئو مَگُذَرِن، اَرِه ایمَه جِلال ابدیای مارِن گه نِماو وَهگَرد اَ سخدیِلَ قیاس کِینی.
پَژاریم مِنتائای هَنی خَوشالیم، ژاریم مِنتائای کسَل فِرِه ثروَدمَنا مِهِیم؛ هُیچ نِریم مِنتائای صائای کُل چیئیم.
مِنتائای ثمر روحِ خدا، مِحبت، خَوشی، سِتار، صبِر، مِرِبونی، خوئی، وفاداری،
اَرِیَگه اَرِه هُمَه کُل شوق داشدیِ ئو اژ یَگه هُمَه شنَفتِتونَ او مریض بیَ، پَژار بی.
اَرِیَگه ختینَهکَریائَل راسَکونی ایمِهیم گه وَه روحِ خدا عَبادتَ مِهِیم ئو افتخارَ مِهِیم اَر مسیحْ عیسی ئو تَکیمون اَر جسم نیَ-
هَر اِنوم خداون خَوشال بوئن، اِدوارَه موشِم: خَوشال بوئن.
ئو هُمَه اژ ایمَه ئو اژ خداون سرمقشتو گِرت، اَرِیَگه هُمَه اِ عذاو فِرِهی، وَه اَ خَوشیَ گه اژ روحالقدسَ مای، چینونِ گِرد کلوم خدا.
بِرال، وخدی هُمَه مَکُوئینون اِنوم اِنتحونَل جوراجور، تا مَتونینو خَوشی بِهَن!
بِرا ژار وَه سربِلِنگی ووژ بنازی،
بیَنَ نوم سر ووژتو ئو هَری بِگِرِنِ سر ئو بگیرِن. خَنَه هُمَه بوءَ چَمَر ئو خَوشی هُمَه بوءَ خَم.
اَرِیَگه اَرّ خواس خدا یَه بوءَ، بیتِرَ اَرِه کارَل خو عذاو بِکیشینو تا اَرِه کارَل گَن.
آخِر کُل چی نزیکَ؛ اِسَه وَه خاطر دوعائَلتو نوا ووژتو بِگِرِن ئو وَه سر ووژتونا بوئن.
دُما یَگه مِدت کمی عذاوتو کیشی، خداءِ کُل فیضَل گه هُمَه اِنوم مسیح دَوَت کِردیَسیَ جِلال ابدی ووژ، ووژ اِدوارَه بِناتونَ مِهِه، ئو موکَم ئو زوردار ئو پایارتونا مِهِه.