24 اَرِیَگه، «جسم کُل اِجور گیاءَ ئو جِلالی کُل اِجور گل بیاوو؛ گیا حُشگا ماو ئو گُلَل مَرِزِناِرا،
اِسَه اَرّ خدا سُزَه بیاوو گه ایمِرو هَسی ئو صوءَ مَکُوء اِنوم گُئَر، هُنَ مَپوشِنی، مَر هُمَل، اِاِ سُسایمونَل، بیتِر اژ یَه نِمَپوشِنی؟
هَنی هُمَه نِمَذانینو گه صو چَه ماو؛ زِنِهیتو چیَ؟ اَرِیَگه اِجور حفاری کینو گه گِری دیارَ ماو ئو گِریتِر خِیوَ ماو.
دنیا ئو هُواوهوسَلی دیری مَگُذَری، مِنتائای اَوَه گه خواس خدا ماریَ جا، تا ابدَ مَمینی.