15 بلکِم اِجور اَ قدوسَ گه دَوَتتو کِردیِ، هُمِهیش اِ کُل رفدارَلتو مقدّس بوئن؛
اِسَه هُمَه کامل بوئن هُنَ گه باوَه آسمونی هُمَه کاملَ.
جُجُ ایمَه گه دَوَت کِردیمَسی، اژ اونَلیم، نه فَخَد اژ یهودیَل، بلکِم اژ خِرِیهودیَلیش.
اِاِ عزیزَل، اِسگَه گه ایی وَدِهلَ دیریم، بورِن ووژمو پاکا کِیم اژ هر ناپاکی جسم ئو روح، ئو وَه ترس اژ خدا، مقدّسبیئین برَسِنیمَ کمال.
فَخَد بِیلِن اِ زِنِهیتو رفدارتو لائق انجیل مسیح بو، تاگَه چه مِه بام ئو هُمَه بوئینِم چه نوئم، اِبارَه هُمَه بشتوئِم گه سفدِسخد اِ یِه روح هوسیاینونَ، وَه یِه فگِر، شونَ شو یَکتِری اَرِه ایمو انجیل تقِلاءَ مِهِینو.
اَرِیَگه برَسم اَر قَص ووژِم تقِلا مَهَم تا جائزهی بارمَ دس گه خدا اَرِه اَوَه اِنوم مسیحْ عیسی دَوَت کِردِمَسیَ بِلِنگ.
مِنتائای ایمَه اَل آسمونیم، ئو وَه شوقا چیَمَرئی نجاددهندَه، یانی خداون عیسی مسیح، اژ اوریمَ.
هرکُم اژ هُمَهمو تشویق کِرد ئو دلگُوئیمو دا ئو اَمونَتمو دا گه طوری رفدار بِهِینو گه لائق خدای بو گه دَوَتتونَ مِهِئَه پاتِشائی ئو جِلال ووژ.
نِیل هُیچکس وَه خاطر جِهالیِت خوارِت کِ، بلکِم اِ قصَه کِردِن ئو کردار ئو مِحبت ئو ایمون ئو پاکی، سرمقش کُل ایمودارَل بو.
خدای گه ایمَه نجاد داتی ئو دَوَتمو کِردیَ زِنِهی مقدّس، نه وَه خاطر کارَل ایمَه بلکِم وَه خاطر قَص ئو فیض ووژ، گه او وِر اژ بِنیا زمونَهل، اِنوم مسیحْ عیسی بَشخیتیَ ایمَه.
بیلا مردِم ایمَه، بِگِرِنا گه ووژو وَخم کارَل خو بِهَن، ئو اَرِه هَوَجَهل عمدَه تیارِک بوئینِن ئو بیثمر نوئن.
ایی قصَه ماو اِتِمادَ بی کِینی، ئو اژ تونمَ مِ بِجُرّین اَر ایی چیئِلَ، تاگَه کسَلی گه ایمونو آوِردیَس اَر خدا حُواسو بو گه ووژو وَخم کارَل خو بِهَن. ایی چیئِلَ اَرِه مردِم فادَه دیری ئو خوءَ.
فِرَه تقِلا بِهَن تاگَه وَهگَرد کُل مردِم اِ صُئل بوئینو ئو مقدّس بوئینو، اَرِیَگه وَه بیاَوَه هُیچکس خداون نِموئینی.
بیلا زِنِهیتون اژ پیلدوسی دویر بو ئو وَه چیئی گه دیرینو قانی بوئن، اَرِیَگه خدا وِتیِ: «هرگِس وِلِت نِمَهَم، ئو تَنیات نِمِیلِم.»
اِنوم هُمَه کیَ گه عاخل ئو فیَمیدَه بو؟ بِیلِن او وَه رفدار خو، کارَل ووژ گه فِروتنی حکمت ها نومو نِشو بِ.
کردارتو اِنوم خِرِیهودیَل هُنَ وَه عزّتا بو گه اونَلی گه اَرضدتونَ موشِن ئو گَنَکارَل هناتونَ مَهَن، وخدی کارَل خوتو بوئینِن، خدا اِ روژ دیئِنی جِلال دَن.
مِنتائای هُمَه نسِلی کینو گه دیاری بینونَ ئو کاهنَلی کینو گه شاهونَه کاهنیَ مِهِینو، ملت مقدّس ئو قومی گه مِلک مصخوص خداءَ، تا صفتَل فِرَه خاص او اِلوم کِینو، او گه هُمَه اژ تیَریکی دَوَت کِردیَسیِ نُیر بِلُجوئی ووژ.
وِژدانتو پاک بِیلِن تا کسَلی گه بُختِمَ میَن اَرینتو، اونَلی گه اژ رفدار خوتو اِنوم مسیح گَنَ موشِن، خجالتا بوئن.
دُما یَگه مِدت کمی عذاوتو کیشی، خداءِ کُل فیضَل گه هُمَه اِنوم مسیح دَوَت کِردیَسیَ جِلال ابدی ووژ، ووژ اِدوارَه بِناتونَ مِهِه، ئو موکَم ئو زوردار ئو پایارتونا مِهِه.
ئو هر کی هُنَ امیدیَ بی دیرِتی، ووژ پاکا مِهِه، هُنَ گه او پاکَ.
«اَرِه فریشدَه کلیسا فیلادِلفیَه بِنُیسِن: «او گه قدوسَ، او گه حخَ، او گه کِلیل داوود دیری، او گه وازَ مِهِه ئو کس نِمَتونی بوئنی، ئو موئنی ئو کس نِمَتونی واز بِهِه، هُنَ موشی:
ئو اَ چوار موجود زِنیَ هر کُم شَش بال دیرِن، ئو دورادورو ئو نومو پِر اژ چیَمَ، ئو شو ئو روژ یِمِجوءَ موشِن: «قدوس، قدوس، قدوسَ خداون، خداءِ قادر مطلق، او گه بی ئو هَس ئو مای.»
اونَل وَه دَنگ کَلِنگَ مَقارونو: «اِاِ خداونِ قادر، اِاِ قدوس ئو حخ، تا کِ داوری نِمِهِین ئو تقاص خوین ایمَه اژ مردِم رُی زَمی نِمَسینین؟»