13 اِسَه فگِرَلتو اَرِه عمل آمادَه بِهَن، هوشیار بوئن ئو امیدتو کامل اَر فیضی بو گه موقَع ظاهربیئِن عیسی مسیح ماوَ نَصُیتو.
وِتیَ اُوُنیش: ”هُمِهیش بِچِن اِنوم باخ انگویر مِه ئو اَ چیئَه گه حَختونَ میَمئونتو.“
«قِتو اَرِه خِلمت کِردِن آبوئنِن ئو بِیلِن چِراختو بِگیسی.
روژ ظاهر بیئِن کُر اِنسونیش هِرِ ایی جورَ ماوَ.
آیا نِموشتیئون: ”شُم مِه حاضر کَ ئو قِت اَرِه خِلمت اژ مِه بوئن تاگَه بیرِم ئو خُرّ دَم، ئو دُما مِه تو بیر ئو خُرّ دَ“؟
بورِن هُنَ دُریس رفدار بِهِیم گه هَماری هایمون اِنوم روشتایی روژاِر نه اِنوم عِیاشی ئو مَسی، نه اِنوم بیعصمتی ئو خیزی، نه اِنوم جنگ ئو حَسوئی،
اَرِیَگه خلقت وَه شوق فِرِهیکا چیَمَرئی دیارا بیئِن کُرَل خداءَ.
اِسَه هُنَ گه چیَمَرئی گِلاهُاردِن خداونمو عیسی مسیحینو، اژ هُیچ عطاءِ روحالقدس بینَصُی نیئینو.
اِسگَه، ایی سه چیَ مَمینی، ایمون ئو امید ئو مِحبت. مِنتائای کَلِنگتِرینو مِحبتَ.
اِسَه بوسِن، هُنَ گه قِوَن حخیختتو بسدیَس اَر قِ ئو زِری صالحبیئینتو کِردیَسِ وَر،
وخدی مسیح گه زِنِهی هُمِئَه ظاهر بو، اَسَه هُمِهیش وَهگَرد او اِنوم جِلال ظاهرَ موئینو.
ئو سِتار بیَ هُمَه گه دیرینو سزاءَ موئنینو ئو وَه ایمِهیش. وخدی گه خداون عیسی وَهگَرد فریشدَهل زوردار ووژ اِ آگِر گُرّی اژ آسمو ظاهرَ ماو.
مِنتائای تو هَر هوشیار بو، سخدیَل تیَمِل بِهَه، کار اِلوم انجیل اَنجوم دَ، ئو خِلمت ووژِت تمومِکمال برَسِنَ آخِر.
اَژیرِ دُما تاج صالحبیئین اَرِنِم آمادهءَ، تاجی گه خداون، اَ داور عادلَ، اِ اَ روژَ موئَشخِتیَ مِه -نه فَخَد وَه مِه بلکِم وَه کُل کسَلی گه وَه دارا بینَ اَرِه ظاهربیئِنی.
اِسَه ایی اطمینونتونَ نَنِنِ لا، اَرِیَگه اَجِر کَلِنگی دیری.
مِنتائای مسیح، اِجور کُری اَر مال خدا اَمونتدارَ، ئو مال او ایمِهیمو، وَه شرطی گه تاگَه آخِر وَه اطمینون ئو افتخار سفدِسخد بچسبیمون اَر امیدمو.
ایی امیدَ، اِجور لنگر قرص ئو مِطمئنی اَرِه گیونمونَ، امیدی گه مَچو اِنوم قدسالاقداس، گه ها اَلا پردَه داواراِر
اِسَه مسیحیش گه یِه گِل قُرونی بی تا گنائَل فِرَه کسَل بِگِریِ کول، اَرِه گِل دوئِم ظاهرَ ماو، نه اَرِیَگه گنائَل هیزدِ، بلکِم تاگَه کسَلی گه وَه شوقا چیَمَرئیِنی، نجاد دِ.
اِبارَه ایی نجادَ، پِخَمَرَل خو پاپِ بینَ، پِخَمَرَلی گه اِبارَه فیضی گه اَرِه هُمَه مَیِّن بیَ، نبوّتو کِرد.
بلکِم اِنوم دلتو عزّت بِنِن اَر مسیح خداون گه قدوسَ، هَر آمادَه بوئن تا هر کی دلیل امیدی گه ها دلتوناِر بِپِرسی، جوواوا بِینونی، مِنتائای وَه نرمی ئو عزّت.
آخِر کُل چی نزیکَ؛ اِسَه وَه خاطر دوعائَلتو نوا ووژتو بِگِرِن ئو وَه سر ووژتونا بوئن.
وَه یاری سیلاس گه مَذانِم بِرا وفاداری کَ، کُئلِکوتام اَرِنتو نُیسو تا تشویقتو بِهَم ئو اِلوم کَم گه هَر یَسَ فیض حخیخی خدا. اِنوم اَوَه پایار بِمینِن.
هوشیار بوئن ئو حُواستو بو، دشمن هُمَه ابلیس اِجور شیری گه مَنِرکِنی دیری گِرد سِرَ مِ ئو مِنِی کسی مِهِه تا قویت اِرادِیتی.
ئو هر کی هُنَ امیدیَ بی دیرِتی، ووژ پاکا مِهِه، هُنَ گه او پاکَ.