6 یَه هَر اَوَهسَ گه وَه آو ئو خوین هات، یانی عیسی مسیح. نه فَخَد وَه آو، بلکِم وَه آو ئو خوین؛ ئو روحِ خداءَ گه شاتیَ مِ، اَرِیَگه روحِ خدا، حخیختَ.
یَسَ خوین مِن اَرِه عَت [جدید] گه وَه خاطر بشخِش گنائَل فِرَه کسَل مَرِشیاِرا.
وخدی عیسی تیَمید گِرتی، هِرازِه اژ آو اِرهات. هَراَ حِنَ آسمو تاقا بی ئو یحیی روحِ خدا دیتی گه چُی کموتری هاتَ هُار ئو نیشت اَررُی عیسیآ.
ئو وِتیَ بینو: «یَسَ خوین مِه اَرِه عَتی [تازَه] گه وَه خاطر فِرَه کَسِلَ مَرِشی.
ئو هَرِ ایی جورَ، دُما شُم جُمِهَه گِرتی ئو وِتی: «ایی جُمَ، عتِ جدیدَ اِنوم خوین مِه گه اَرِه هُمَه مَرِشی.
یانی روحِ حخیخت گه دنیا نِمَتونی بِچوتیِ گِرد، اَرِیَگه نه اوءَ موئینی ئو نه مَشتاسِتی؛ مِنتائای هُمَه اوءَ مَشتاسینو، اَرِیَگه اَر تک هُمَه لیزَ مَگِری ئو مَمینی اِنوم هُمَه.
عیسی وِتیَ توما: «مِنِم رئی، مِنِم حخیخت، ئو مِنِم ژییاین؛ هُیچ کس نِمای اَرِه تک باوَه مَر وَهسونگَ مِنا.
«مِنتائای وخدی گه اَ هِنارَسَ گه اژ جونِم باوَه اَرِه هُمَه کِلَمَهَم بای، یانی روحِ حخیخت گه اژ جونِم باوَه مای، او ووژ اِبارَه مِه شاتیَ مِ،
مِنتائای وخدی روحِ حخیخت بای، رئیَ مَنیِ وَرتو تاگَه وَه کُل حخیخت بِرَسینو؛ اَرِیَگه او اژ جونِم ووژ قصَه نِمِهِه، بلکِم اَ چیئَه گه مَشتوئی، موشی ئو اژ اَ چیئَه گه اِنواتِر میا بو، وَهگَرد هُمَه قصَه مِهِه.
عیسی جوواو داتی: «حخیختاً، موشِمَ بینِت تا کسی اژ آو ئو روحِ خدا زاندَه ناو، نِمَتونی با اِنوم پاتِشائی خدا.
عیسی جوواو داتی: «اَرّ اژ چیئی گه خدا بی تِلافَتی پیشکَشیَ مِ، خَوَرِت داشد، ئو مَذِناسدِت کیَ گه اژ تو آوَ مِیتی، تو ووژِت اژ اوتَ مِهِست، تاگَه آو زِنیَ مَوئَشخیاتیَ بینِت.»
مِنتائای هر کی اژ اَ آوَ گه مِنَ میَمیَ بی خُرّ دِ، هرگِس اِدوارَه تینی نِماوتی، بلکِم آوی گه مِنَ میَمیَ بی، اِ دَرین او ماوَ کیَنیای گه تا ژییاین ابدی قُلَ میری.»
اَرِیَگه لارِم هُاردَنی حخیخی ئو خوینِم اَرِه خُرّ دائِن حخیخیَ.
هَرهُنَ گه وَه نوم رئیا مَچیان، رَسینَ آوی. خواجَهسرا وِتی: «سِیل کَ، آو هار ایرَه! چَه مَتونی نوا خُسِل تیَمید گِرتِنِم بِگِری؟»
گه خدا وِرِکار عیسی مسیح اَرِه کفارَه گنائَل مَیِّن کِردی، تاگَه وَهسونگَ خوین او، اژ رئی ایمو باءَ دس. یَه اَرِه نِشو دائِن عدالت خدا اَنجوم گِرتی، اَرِیَگه خدا اِ صبِر الهی ووژ، گنا نواینِلَهَه وَه نِئیَ گِرتی.
اِنوم مسیح، ایمَه وَه خیمت خوین او آزاد بیمونَ، گه یَه هَراَ بشخِش گنائِلَ گه مِطابق دولَمَنی فیض ووژ،
اَرِیَگه اژ ایمونتون اَر مسیحْ عیسی ئو مِحبتی گه اَر ایمودارَل دیرینو، شنَفتِمونَ.
اِراسی گه سِرّ دینداری فِرَه کَلِنگَ: او گه اِنوم جسم ظاهر بی، وَهسونگَ روحِ خدا ثابت بی، فریشدَهل اوُ دی، اِنومجا قومَل اِلوم بی، اِنوم دنیا ایمونو آوِردَ بی، ئو وَه جِلال، ویرِ بِلِنگ بَریا.
او ایمَه نجاد داتی، نه وَه خاطر کارَلی گه اِ صالحبیئینمو کِردیَ، بلکِم وَه خاطر ریَمَت ووژ بی ئو اژ رئی خُسِلی گه وَهسونگَ اَوا، روحالقدس تولد تازَه ئو زِنِهی نوو بَشخیتیَ بینمو.
هُمَه فگِرَ مِهِینو کسی گه کُر خدا ناسیِ ژیر پا ئو خوین عَتی گه وَه اَوَه وَخم بوئی، ناپاک وَه حساو آوِردیِ ئو بیعزّتی کِردیَسیَ روحِ فیض، چه مِجازات سخدتِری حَخَسی؟
ئو اَر عیسی گه بَسخَهکَر عَت جدیدی کَ، ئو اَر خوین پِشکیای گه بیتِر اژ خوین هابیل قصَه مِهِه.
اِسگَه، خداءِ صُئلوسِلامتی گه شوئون اعظم کاوِرَل یانی خداونمو عیسی، وَه خوین عَت ابدی اژ مِردیَل زِنیا کِردی،
چَنی ویشتِر، خوین مسیح گه وَهسونگَ روحِ ابدی، ووژ بیعِو پیشکَش کِردی اَر خدا، وِژدان ایمَه اژ کارَل بیثمر پاکا مِهِه تاگَه خِلمت اژ خداءِ زِنی بِهِیم!
مِنتائای فَخَد کاهن اعظمَ مَچیا اِنوم بَشق دوئِمینِهَه، اَویشَ فَخَد سالی یِه گِل، ئو هر گِلیشی خوین قُرونیَ گَرد ووژَ موئردی تا اَرِه ووژ ئو گنائَلی گه قوم اژ نایونی اَنجومو دائی، پیشکَش کِ.
اونَلی گه مِطابق اَ چیئَه گه خداءِ باوَه وِرِکار مَذِناسدی، وَهسونگَ کار تقدیسکَر روحِ خدا، ئو اَرِه اطاعت اژ عیسی مسیح ئو پِشکونِن خوین او اَر اونَل، دیاری بینَ: فیضوسِلامتی چَلچَل اَر هُمَه بو.
ایی آوَ نمونَه خُسِل تیَمیدی کَ گه هَراِسگِهیشَ نجادتونَ مِ، نه اَرِه شُشتِن کثیفی لار، بلکِم آواخد وِژدو پاکی کَ گه ها دارا گه خدا بوئینی ئو وَهسونگَ زِنیابیئِن عیسی مسیح اژ مِردیَل نجادَ مَگِری،
مِنتائای اَرّ اِنوم نُیرَ مَچیمَ رئیا، هَرهُنَ گه خدا ها نوم نُیراِر، وَهگَرد یَک رِقیفی دیریم ئو خوین کُری، عیسی مسیح ایمَه اژ کُل گنائَل پاکا مِهِه.
مِحبت هَر یَسَ، نه یَگه ایمَه مِحبتمو کِردوئی اَر خدا، بلکِم او مِحبت کِردی اَر ایمَه ئو کُر ووژ کِلکِردی تاگَه کفارَه گنائَلمو بو.
ئو اژ جونِم عیسی مسیح، اَ شات وفادارَ ئو اول کسی گه اژ مِردیَل زِنیا بی، ئو حکِمرون پاتِشائَل رُی زَمی. او گه ایمَه دوس دیری ئو وَه خوین ووژ، ایمَل اژ گنائَلمو آزاد کِردیِ،
ئو سروء تازهئونی حیوَن، گه موئِتی: «تو لائق سَنِن طومارین ئو لائق اِشکونِن میرَل اَوَه، اَرِیَگه قُرونی بین ئو وَه خوین ووژِت، مردِمِت اژ هر طائفَه ئو زوئون ئو قوم ئو ملت، اَرِه خدا خِری؛
مِه وِتمئون: «اِاِ آقا، تونَ مَذانین.» ئو او وِتیئونِم: «یوئنَ هَراَ کسَلِنَ گه اژ عذاو کَلِنگ هاتِنَسَ دِریر، اونَل چوخائَل ووژون اِ خوین وَرک شوریَ ئو اِسبیا کِردیَ.