10 هر کی اَر کُر خدا ایمو دیری، ایی شاتیَ اِنوم ووژ دیری. هر کی اَر خدا ایمو ناآشدوئیتی، او کِردیَسیَ دِروزِن، اَرِیَگه ایمو ناوِردیَسی اَر شاتیای گه خدا اِبارَه کُر ووژ داسی.
«اَرِیَگه خدا اَخَ مِحبت کِردی اَر دنیا گه کُر یَکونَه ووژ داتی تا هر کی ایمو باری اَر او نابود ناو، بلکِم ژییاین ابدی داشدوئیتی.
هر کی ایمونَ بی دیرِتی مَکوم نِماو، مِنتائای هر کی ایمونَ بی نِرتی، هَراِسگَه مَکوم بیَ، اَرِیَگه ایمو ناوِردیَسی اَر نُم کُر یَکونَه خدا.
اَوَه گه مَچوءِ گِرد شاتی او، میر تاییدَ مِ اَر یَگه خدا حخیختَ.
ئو کلوم او لیز نَگِرتیَس اِنوم هُمَه، اَرِیَگه کسی گه باوَه کِلکِردیَ باوار نِمِهِینو.
[فیلیپُس وِتی: «اَرّ وَه تمومِ دل ایمونِت آوِردیَ، چیئی نِمَتونی نوا تیَمید گِرتِنِت بِگِری.» خواجَهسرا وِتی: «ایمو دیرِم گه عیسی مسیح کُر خداءَ.»]
روحِ خدا، ووژَ گَرد روحِ ایمَه شاتیَ مِ گه ایمَه آیلَل خدایمو.
مصقود مِه یَسَ: تا وخدی گه وارث صغیرَ، فرخی وَهگَرد خُلُما نِری، وَهیاآگه صائای کُل چی بو.
اِسَه وَه خاطر یَگه آیلَلینو، خدا روحِ کُر ووژ کِلکِردی اِنوم دلَلمو گه دایَ ماتی، «اَبّا!» یانی «باوَه!»
اَرِیَگه هُمَه مِردینو ئو زِنِهی هُمَه اِسگَه وَهگَرد مسیح اِنوم خدا پنهونَ.
اِاِ بِرال، حُواستو بو گه ناخواد اِنوم یَکی اَژینتو دل گَن ئو بیایمونی بو گه اژ خداءِ زِنی دویرتونا کِ.
ئو کلوم فِرَه مِطمئن پِخَمَرَل دیریم گه خوءَ حُواستون اَری بوتی، اَرِیَگه اِجور چراخی اِ جا تیَریکی مَدَرشخی تا وخدی گه بوءَ شفق ئو آسارَه صو اِنوم دلَلتو باءَ دِریر.
اَرّ بوشیم گه هُیچ گنامونی نَهَردیَ، اوءَ دِروزِن نشونَ مِیم ئو کلوم او اِنوم ایمَه نیَ.
هر کی ایمو دیری گه عیسی هَراَ مسیحَسَ گه باس بای، اژ خدا زاندَه بیَ؛ ئو هر کی باوَه دوس دیری، زاندَه اویش دوس دیری.
اَسَه اُژدها خِض گِرت اَر ژِنَهَه ئو چی تا وَهگَرد باقی نسِل او جنگ بِهِه؛ یانی وَهگَرد اونَلی گه حکمَل خدا مارِنَ جا ئو سفدِسخد مَچسبِن اَر شاتی عیسیآ.
«اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل. هر کی فائق بای، قِری اژ اَ ’مَنّا‘ قائمکَریا میَمیئون ئو بَرد اِسبیای میَمیئون گه نُم تازهی نُیسیاسی اَررُی، نُمی گه هُیچکس نِمَذانتی مَر کسی گه مَسینِتی.
ئو مِه آسارَه شفقَ میَمیئون.