10 مِحبت هَر یَسَ، نه یَگه ایمَه مِحبتمو کِردوئی اَر خدا، بلکِم او مِحبت کِردی اَر ایمَه ئو کُر ووژ کِلکِردی تاگَه کفارَه گنائَلمو بو.
حکِم نووئی میَمَ بینتو، ئو اَوَه یَسَ گه مِحبت بِهَن اَر یَکتِری. هَرهُنَ گه مِه مِحبتِم کِرد اَر هُمَه، هُمِهیش باس مِحبت بِهِینون اَر یَکتِری.
هُمَه نوئینو گه مِنتو اِنتخاو کِرد، بلکِم مِه بیم گه هُمَهم اِنتخاو کِرد ئو هُمَهم مَیِّن کِرد تاگَه بِچینو ئو ثمر بارینو ئو ثمر هُمَه بِمینی، تاگَه هر چَتونی اژ باوَه وَه نُم مِه بِ، بیَ بینتو.
«اَرِیَگه خدا اَخَ مِحبت کِردی اَر دنیا گه کُر یَکونَه ووژ داتی تا هر کی ایمو باری اَر او نابود ناو، بلکِم ژییاین ابدی داشدوئیتی.
مِنِم اَ نُو زِنیَ گه اژ آسمو هاتَ هُار. هر کی اژ ایی نونَ بیری، تا ابد زِنیَ مَمینی. لار مِنَ اَ نونَ گه ژییاینَ موئَشخیَ دنیا.»
وَه ایی خاطرَ، او باس اژ کُل لِحاظی موئیا اِجور بِرالی تا اِ مقوم کاهن اعظمی گه رِئیم ئو اَمونتدارَ، خِلمت اژ خدا بِهِه، ئو اَرِه گنائَل قوم کفارَه بِهِه.
مسیح ووژ گنائَل ایمَه اِ لار ووژ اَررُی صلیب گِرتیِ کول، تا ایمَه اَرِه گنا بِمِریم ئو اَرِه صالحبیئین زِنِهی بِهِیم، هَراَ کسَ گه وَه زیَمَل او شِفاتو گِرتیَ.
اَرِیَگه مسیحیش یِه گِل اَرِه گنائَل عذاو کیشیتی، یانی اَ آم صالحَ اَرِه آمَل ناصالح، تا باریتون اَرِه تک خدا. او اِنوم جسم کُشیا، مِنتائای اِنوم روح، زِنیا بی،
او کفارَه گنائَل ایمِئَه، نه فَخَد گنائَل ایمَه، بلکِم گنائَل کُل دنیایش.
سِیل کَن باوَه چه مِحبتی اَر ایمَه کِردیِ تاگَه ایمَه آیلَل خدا هِنا بوئیمو! ئو هَرهُنِیشَ هِیم! اَژونَسَ گه دنیا ایمَه نِمَشتاسی، اَرِیَگه او نشتاسیتی.
ایمَه مِحبتَ مِهِیم اَرِیَگه اولبار او مِحبت کِردی اَر ایمَه.
ئو ایی شاتیَ یَسَ گه خدا ژییاین ابدی داسیئونمو ئو ایی ژییاینَ، ها نوم کُری.