7 اِاِ عزیزَل، حکِم تازَهتونی اَرِه نِمَنُیسِنِم، بلکِم حکِم قدیمیای گه اژ اول داشدِتونَ. ایی حکِم قدیمیَ، هَراَ کَلومَسَ گه شنَفتِتونَ.
«شنَفتِتونَ گه وِتونَ، ”هُمسات دوسِت داشدوئی ئو وَهگَرد دشمنِت دشمنی بِهَه.“
حکِم نووئی میَمَ بینتو، ئو اَوَه یَسَ گه مِحبت بِهَن اَر یَکتِری. هَرهُنَ گه مِه مِحبتِم کِرد اَر هُمَه، هُمِهیش باس مِحبت بِهِینون اَر یَکتِری.
اونَل پولُسو گِرت، ئو بِردونِ تپَه ’آریوپاگوس‘ ئو اَر اورَه وِتونئون: «ماو بِذانیم گه ایی تیَلیم نووءَ گه تونَ مِین، چیَ؟
اِاِ عزیزَل، وَهیاآگه هُنَ قصَه مِهِیم، مِنتائای اِبارَه هُمَه اطمینو دیریم گه چیئَل بیتِری گه هِن نجادِن، ماوَ نَصُیتو.
بِیلِن اَ چیئَه گه اژ اولا شنَفتِتونَ، بِمینی اِنومتو؛ اَرّ اَ چیئَه گه اژ اول شنَفتِتونَ بِمینی اِنومتو، هُمِهیش مَمینینون اِنوم کُر ئو اِنوم باوَه.
اَرِیَگه یَسَ اَ پِغومَ گه اژ اَ اولَ شنَفتِتونَ، گه باس یَکتِریمو دوس داشدوئی.
اِاِ عزیزَل، اِسگَه آیلَل خدایمو، مِنتائای اَ چیئَه گه میا بوئیمو حالامی دیار نوئیَ، مِنتائای مَذانیمو وخدی گه او ظاهر بو، موئیمون اِجور او، اَرِیَگه او هَراَ جورَ گه هَس، موئینیمو.
اِاِ عزیزَل، اَرّ دلمو ایمَه مَکوم نِهِه، اَرتَک خدا اطمینو دیریم
حکِم او یَسَ گه ایمو باریمَ نُم کُری عیسی مسیح ئو یَکتِریمو دوس داشدوئی، هُنَ گه مسیحیش هَر ایی فِربونَ داسیَ ایمَه.
اِاِ عزیزَل، وَه هر روحی باوارتو ناآشدوئی، بلکِم روحَل اِنتحو کَن تاگَه بِفیَمینو گه اژ خدان یاگَه نه. اَرِیَگه پِخَمَرَل دِروزِنِ فِرِهی چِنَس اِنوم دنیاآ.
اِاِ عزیزَل، اَرّ خدا ایمَه هُنَ مِحبت کِردی، ایمِهیش باس مِحبت بِهِیم اَر یَکتِری.
ئو ایمَه ایی حکمَ اژ او دیریم گه هر کی خدا دوس دیری، باس بِرا ووژیشی دوس داشدوئیتی.
اِاِ عزیزَل، مِحبت کَن اَر یَکتِری، اَرِیَگه مِحبت اژ خداءَ ئو هر کی مِحبتَ مِهِه، اژ خدا زاندَه بیَ ئو خداءَ مَشتاسی.