2 او کفارَه گنائَل ایمِئَه، نه فَخَد گنائَل ایمَه، بلکِم گنائَل کُل دنیایش.
خِلمَتکارِهَه وِتی: ”اِاِ آقا، فِربونِهَت اَنجوم گِرتی، مِنتائای هَنی جا هَس.“
وَه صوایکا، یحیی وخدی عیسی دیتی گه ماهاتی اَرِه تک، وِتی: «یَسَ وَرک قُرونی خدا گه گنا اژ دنیا هیزَمِ!
ئو وخدی اژ زَمی عَلَمِم بِهَن ئو بِکُشِنِم، کُل کسَ مَکیشِم ویرِ ووژِم.»
اونَل موئِتونَ اَ ژِنَ: «اِسگَه دیَر فَخَد وَه خاطر قصَه تو ایمو نِماریم، اَرِیَگه ووژمو قصَهل اومو شنَفتیَ ئو مَذانیم گه ایی پیا حخیختاً نجاددهندَه دنیاءَ.»
وَه ایی خاطرَ، او باس اژ کُل لِحاظی موئیا اِجور بِرالی تا اِ مقوم کاهن اعظمی گه رِئیم ئو اَمونتدارَ، خِلمت اژ خدا بِهِه، ئو اَرِه گنائَل قوم کفارَه بِهِه.
مسیح ووژ گنائَل ایمَه اِ لار ووژ اَررُی صلیب گِرتیِ کول، تا ایمَه اَرِه گنا بِمِریم ئو اَرِه صالحبیئین زِنِهی بِهِیم، هَراَ کسَ گه وَه زیَمَل او شِفاتو گِرتیَ.
اَرِیَگه مسیحیش یِه گِل اَرِه گنائَل عذاو کیشیتی، یانی اَ آم صالحَ اَرِه آمَل ناصالح، تا باریتون اَرِه تک خدا. او اِنوم جسم کُشیا، مِنتائای اِنوم روح، زِنیا بی،
مِنتائای اَرّ اِنوم نُیرَ مَچیمَ رئیا، هَرهُنَ گه خدا ها نوم نُیراِر، وَهگَرد یَک رِقیفی دیریم ئو خوین کُری، عیسی مسیح ایمَه اژ کُل گنائَل پاکا مِهِه.
هُمَه مَذانینو گه مسیح ظاهر بی تاگَه گنا اژ بِن بیَری. اِنوم او هُیچ گنای نیَ.
مِحبت هَر یَسَ، نه یَگه ایمَه مِحبتمو کِردوئی اَر خدا، بلکِم او مِحبت کِردی اَر ایمَه ئو کُر ووژ کِلکِردی تاگَه کفارَه گنائَلمو بو.
ئو ایمَه دیمونَ ئو شاتیَ مِیم گه باوَه، کُر ووژ کِلکِردی تاگَه نجاددهندَه دنیا بو.
ایمَه مَذانیم گه اژ خدایم ئو کُل دنیا ها ژیر دس شِطوناِر.
ئو اُژدها کَلِنگو آوشدَ هُار، هَراَ مار قدیمیَ گه ابلیس ئو شِطو نُمَسی، اَوَه گه کُل دنیا اژ رئی اِرَماری. اوُ آوشد اَر زَمی، ئو فریشدِهلِهِیشی وَهگَرد اوُ آوشد اَر زَمی.