1 अगर अरिया विशवासी न्वा विशवासा रिंङ कमज़ोर तोह, दंङ दोबि केनोह संगति रिंङ लेहपच़ी च़रतु, दोरंङ साते बहस थालंही कि दोबि छि लेह जूंशी तोह या छि लेह जूंशी माह।
दोई अतुला नुकसान माह लोहतो, अंऊ मीहरे थकषे ब्रंज़ो ठ्रोह कमज़ोर तोतोर। अति छिला परेशानी तोह दुह टुह्ह रंड्रा लह्म्पो ठ्रोह तोह, अपि दोई नुकसान माहलोहतो। अपेहल तचेक न्याय पक्का मलोह्तो।
यीशुज़ि दोहथरे गुहड़ तुंखा लेह दुह च़ुमरी, दंङ दोबि कुहतो, “हे विशवास माह लहज़ाड़ा केई छिले शक लहतेन?”
खांई, केहच़ी दिहरे क्वाच़ी तु बिचंङ अतिंङ ला क्वाच़ी थचेहतुंई; छना कुचे गेह केतंङ कुट्रातग कि सर्गंङ दोतु दूतारे हमेशा गिऊ सर्गो बाहरंङ साते बंङज़ातोर।
छना कुचे दुह ज़ेइमी चीज़ दोऊ सेहमरिंङ मेहबि दंङ दोऊ खोकटुंङ इबि, दंङ ज़ेइमी थल दुह धकते हुंच़ा इबि।” झांह समझाके यीशुज़ि कुट्री कि अंयों ला ज़ेइमी चीज़ तोह दुह भत्ते परमेश्वरो तुईज़ी शुद्ध तोह।
पर अच़िला गिऊ टोहकठे विशवास लहज़ा चाहे दुह कवचि ए शोतो अरीला मीह दोबि पापो अमो दोरच़ी लेन्ज़ा दोऊ विशवासो दोरच़ी थलका लोहतो, झांह ठ्रोह मीहबी परमेश्वरो सज़ा खोकसिरी बे रुठे तोह कि दोऊ मुथूरिंङ घहटो रघ छ़ुचे दोबि समुन्द्र छांङे च़रतु छना कुचे परमेश्वर दोबि दिह्बे बेह्द अंज़े सज़ा रमतो।
गेह केतंङ साते हेले कुट्रातग, कि अच़िला गिह्बी च़रच़ा दोबि ग्रहण लोहतो, दंङ दोई गिह्बी ग्रहण लहज़ा दंङ अच़िला गिह्बी ग्रहण लहज़ा दोई परमेश्वरा बि ग्रहण लहज़ा।”
दंङ दोहर बंङज़ा दोच़ी ञेंहतु रूठे देखभाल लहरिर; दि बरसेक्पी लेहती दंङ सोई शुहबी लेहकी तोहई, दिऊ थल्जी दोच़ी मेह फरचे ञेंहतु भत्ते तु स्वागत लहरिर।
छना कुचे अपेहल इस्राएली मीहतु त्याग लहज़िमी रंङ साते संसारो मीहतु परमेश्वरारंङ साते मेल-मिलाप शुई, दंङ दोतु मसीह बि ग्रहण लहच़ी, इच्च़ा सि मीहू श्रींङे इबिमी बराबर शुहचे योतो।
छना कुचे रें मीहतु विशवास तोह, कि भत्तेधिर ज़ै ठीक शुह, पर अंऊ विशवासरिंङ कमज़ोर तोह, दोई साग सब्जी ए ज़ोवा।
रूठे ता दि तोह कि, केई माह ता षाह ज़ोऊ, दंङ माह ए दाखो रस तुंङु, दंङ माह ए छा झांह लोह, अंऊ दिरंङ कांह साथी विशवासी विशवासो दोरच़ी भटकेगी पाप रिंङ पड़ेकी योतो।
अच़ि षाह ज़ोवा, दोई षाह माह ज़जाड़ बि कवचि था चेहतु, दंङ षाह माह ज़जाड़ ला षाह ज़ेज़ाडो टोहकठे दोष था लागातु; छना कुचे परमेश्वरे दू झुल्लाकुतिंङ ग्रहण लहज़ा।
हेनर अंऊ विशवासा रिंङ पक्का तोतोंई ञेंहच़ातंई कि दिह गप्पो दोरच़ी छल्ले फर्क माह पड़ेक्पा, पर हेनर दोतिंङ सिर्फ हेंदिंङ खुश लहज़िमी थल्जी माह शुह। हेंदिंङ दुह मीहतिंङ शक ओ टोईच़ी विचार लेह जूंशी तोह अंऊ दि गप्पा तिंङ गलत ञेंहच़ातोर।
झांह लेह इदि-अईदि बि दि रूपारिंङ ग्रहण लंहि कि मीहरे परमेश्वरो स्तुति लोहर; दि कम झांह ठ्रोह लंहि छना मसीह ज़ि केरे ग्रहण लहसी ततो।
दंङ अपेहल गेह दोतंङ साते शवाहतग अंऊ विशवासा रिंङ कमज़ोर तोतोर, दंङ गेह दोतु ठ्रोह व्यवहार लहज़ातग, ताकि गेह दोतिंङ मसीहू विशवासारिंङ हपिमी कोशिश लेह तरपोग, गेह भत्ते मीहतु थल्जी भत्ते धिर बणेंके इलिग, कि छा तरीका रंङ साते रे मीहतु उद्धार लेह तरपोग।
झांह लेह केरे प्रभुरिंङ दोरंङ साते महसे खुशी रंङ साते दोईनि, दंङ केतिंङ दोऊ ए ठ्रोह दोतु आदर लेह जूंशी तोह,
दंङ हे गिऊ प्यारे विशवासी साथी रे, ञेंहच़ी केतंङ साते बिनती लहज़ातंई, कि केहच़ी दुह मीहतिंङ खबरदार लंहि अंऊ सुस्त शुहचे इलजी तोतोर, दंङ दुह मीहतिंङ उत्साहित लंहि अंऊ डरपोक तोतोर, दंङ अंऊ विशवासरिंङ कमज़ोर तोतोर दोतु मदत लंहि, दंङ भत्ते तंङ साते सहनशीलता रंङ साते बंङज़ु।
ढकाह बगत दोतु थल्जी शुह अंऊ विशवासारिंङ पक्का तोतोर, दंङ परमेश्वरो नज़रारिंङ सही जीवन श्रींङमातोर दंङ शिक्षा ओ दोरच़ी सिखेक्च़ा इलांई कि छि रूठे तोह दंङ छि मदम तोह।
अगर अरिया केहतु कछंङ अंज़े झांह ठ्रोह शिक्षा रंड्रा तोर अंऊ मसीहू शिक्षा बे शत्ह तोह, दोबि माह ता चुंङ अपि रांई दंङ माह ए नमस्कार लहज़ी बढावा रांई।