9 दंङ रज्ज़ा दाऊदे कुट्रा, “दोतु बगत दोतु थल्जी जाल ए फंदा, दंङ ठोकर ए सज़ा ओ वहज़ा शुहचे योतो।
यीशुज़ि किरज़ा पतरसो हखा कुंई, “केई गिह्बी शेतानो ठ्रोह परखेकच़ी बंद लोह, गिऊ दोरच़ी ऊई तार शुहचे इल। कांह गिऊ थल्जी ठोकरो बजह शॉन; छना कुचे कनु बिचार मीहू दोरच़ी तोतोर परमेश्वरो दोरच़ी माह।”
‘पर परमेश्वरे दोरंङ साते कुंई, हे मुर्ख, तोग रातारिंङ कांह सीए योंहन दंङ छि ला चीज़र केई केहनो थल्जी ठ्रोहका लहसी तोह दुह अतु शोतो?’
झांह लेह तुंखा हेनर इदि-अईदि ओ टोईच़ी दोष माह लगाएपोंई, पर केहच़ी दि ञेंई च़रतुंई कि अंऊ ला साथी विशवासी हेंदु वहज़ा ज़ि पापो जाला रिंङ फसके इबि माह जूंस।
परमेश्वरे स्वर्गदूता तु वहज़ा ज़ि कानून रांहषी तते, दोबि हेले साबित लहज़ी च़रति। दंङ अच़िला दुह कानूनो भाषे माह लहज़ाते, दोबि दोऊ हिसाबे सज़ा खोकसोतो।