प्रकाशित वाक्य 3:10 - लाहौली बाइबिल10 केई गिऊ खबरो भाषे लहज़ातन ताकि अपेहल केई दुख उठाएपोन दंङ दुह धीरज़ा रंङ साते सहन लेह तरपोन। झांह लेह, गेह मोह्ड़े परीक्षा ओ मुक्का कांह रक्षा लेह तरपोग। परीक्षा ओ दि मुक्का दि संसारो भत्ते मीहतु टोईच़ी अपतो। Faic an caibideil |
हे गिऊ प्यारे साथी विशवासी रे, दू दुख रंड्रा चीज़ा तु पाहठी हेरान था शुई अतु पाहठी केहच़ी दुख उठाएच़ातंई छना कुचे केरे मसीहू शुई। पर दि चीज़ारे दि कंड्रिमी थल्जी शुहबी लेहकी तोह कि छि केरे हेले रिंङ परमेश्वरो टोईच़ी विशवास लहज़ातंई आ माह लहज़ातंई। दिऊ थल्जी दि था सोचेक्तुंई कि केतंङ साते छा नोखे शुहबी लेहकी तोह।
अंऊ मीहतिंङ कैद लहज़ी जूंशी तोह, दोरे पक्का रूपारिंङ कैद शोर, दंङ अतु थल्जी पक्का तोह कि अतु थल्जी ज़रूरी तोह कि दोरे ऊई मीहतु दोरच़ी तलवारे रें सच़ी च़रपोर, दंङ दोरे पक्का रूपा रिंङ तलवारे रें सच़ी च़रपोर। दिऊ थल्जी जूंशी तोह कि परमेश्वरो मीहरे दुह खरे तिंङ सहन लंहि अंऊ दोऊ दोच़ी अनुभव लहज़ातोर दंङ विशवास लहज़िमी थल्जी पक्का शुहचे बंङज़ेंई।
दुह घ्वंण अपि केई हेंतेग खंदेग, इच्च़ा टेम श्रींङे तोहई, पर हेंतेग श्रींङे माह; दुह महस डुह्गे गड्डो दोरच़ी धकतेखा अपिमी तोह दंङ परमेश्वर दोबि पूरे तरह ठ्रोह नाश लेह च़रपोतो। धरतीऊ टोईच़ी बंङज़ा मीहरे अतु मिन परमेश्वर संसारो रचना लहज़िमी बे तुहई जीवनो कताबा रिंङ च़ेहसी माह, दोरे भत्तेर हेरान शुहचे योर अपेहल दोरे दि घ्वंणा बि खमोर। इच्च़ा टेम दुह श्रींङे तोहई; हेंतेग दुह श्रींङे माह; पर दुह यह्च़ा वापिस अच़ा अपतो।
दुह दुखा रंङ साते थाबेईनि अंऊ कनिंङ खोकसोतो। शेतान केहतु बिचंङ रेहतिंङ गिरफ्तार लोहतो दंङ केतिंङ कैदारिंङ केहच़ी च़रपोतो ताकि दोई केहतु परीक्षा लोहतो। केरे साह ध्याड़ा तचेक महस मुसीबतो अनुभव लोहनि। पर गिऊ टोईच़ी विशवास लहज़ी अपेहल ला था छोडे़क्तेंई, चाहे केतिंङ सिए पढ़ेक्पोतो, छना कुचे गेह केतिंङ जीतो थल्जी ईनामो रूपारिंङ अनंत जीवन रमोग।
गेह ञेंच़ातग कि केई छि लहज़ातन, केई छना ठ्रोह मेहनत लहज़ातन दंङ अपेहल ला हार माह मनेक्च़ातंई, रेड्रुं गेह दि ला ञेंच़ातग कि कनिंङ थोड़े अरे हिम्मत तोह, पर तांला केई गिऊ कुहषी गप्पो टोईच़ी विशवास लहज़ातन दंङ केई दि गप्पो दोरच़ी इंकार माह लहन कि केई गिऊ टोईच़ी विशवास लहज़ातन। दिऊ थल्जी गेह केहतु तुईज़ी इच्च़ा तोंखा इबिमी पेतंङ अल्ज़े केहतग, अपि अच़िला बंद लेह मारपोतो।
अपेहल गेह यह्च़ा खंईगा, दंङ गेह इच्च़ा उकाब बि सर्गा रिंङ फंज़ि ए जोरे सग रंङ साते दि कुट्री रेड्रीगा, “दुह मदम मीहतु टोईच़ी मुसीबत अपतो अंऊ धरतीऊ टोईच़ी बंङज़ातोर, छना कुचे अपेहल थल मुक्को षुमु ला स्वर्गदूत एनोह तुरही रिंङ फुह लोहर, दोहपल षुम मुसीबत ऊई शोतो अंऊ दोतिंङ सच़ी च़रपोतो। धरतीऊ टोईच़ी बंङज़ा दोतु टोईच़ी, हाय, हाय, हाय!”