प्रकाशित वाक्य 3:1 - लाहौली बाइबिल1 “दोई गिऊ हखा दि ला कुई कि” सरदीस शहरो कलीसिया ओ स्वर्गदूता बि दि चेऊ, “कि अतु दोर परमेश्वरो निह्ज़ी आत्मा ए निह्ज़ी कर तोह, दोई कुट्रा, कि गेह कनु कम ञेंच़ातग, कि काह श्रींङे ता तोतोन”, पर सिए इलजी तोतोन। Faic an caibideil |
छना समुंद्र ब्याके चटान नावो थल्जी खतरनाक शवाह ध्वांए ठ्रोह दिरे मीहरे केहतु संगति ए धामो थल्जी खतरनाक तोतोर। चाहे दोरे दि धामा रिंङ षेह्द अपिमी जोगे कम लहज़ातोर, पर दोरे एनोह षेह्द अपिमी जोगे कमो वहज़ा ज़ि छिल्ला बेह्द ए षेह्द महसूस माह लहज़ातोर। दोरे दुह पोहाल तु ठ्रोह तोतोर अंऊ सिर्फ एनोह देख-भाल लहज़ातोर; दोच़ी ऊईतु मदत माह लहज़ातोर। दोरे दुह डुह ठ्रोह तोतोर अंऊ दोबि लन्न ज़ि करची ज़मीनारिंङ संदाण मेह करचे रैंज़ा शिलज़ा। दोच़ी वाईदा महस लहज़ातोर, पर रंड्रातोर छल्ले माह। दोरे फसलो मुक्का ओ बुटो ठ्रोह तोतोर अतु टोईच़ी छल्ले फल माह शवाह दंङ अंऊ दोतिंङ फोंज़े चरच़ि, मतलब दोरे पूरे तरीकरिङ सिए इलजी तोतोर।
गेह दि ञेंहच़ातग कि काह दुह शहरारिंङ बंङज़ातन अंऊर शेताने राज लहज़ा। काह गिऊ थल्जी विशवासो जोगे बणेंके बंङज़िन दंङ गिऊ टोईच़ी विशवास लहज़ी ब्याड़ा माह लहरिन। केई दुह मुक्का ला विशवास लहरिन अपेहल दोच़ी अन्तिपासा बि दोर्तिंङ सच़ी च़रतिर अंऊर शेताने राज लहज़ाते। अन्तिपास मीहच़ी गिऊ पाहठी विशवासा रंङ साते कंङातोर।
गेह ञेंच़ातग कि केई छि लहज़ातन केहच़ी इदि-अई दिरंङ साते दाह लहज़ातंई दंङ केरे गिऊ टोईच़ी पक्का विशवास लहज़ातंई। गेह ञेंहच़ातग कि केहच़ी छना इदि-अई दिऊ मदत लहज़ातंई। दंङ केहतु सहन शीलता ला ञेंहगा कि केरे हेंतेग दि रूठे कम दुह टेम बे महस लहज़ी लेहकी तोतोंई अपेहल केहच़ी गिऊ टोईच़ी मुण्डो विशवास लाहतंई।
गेह ञेंच़ातग कि केई छि लहज़ातन, केई छना ठ्रोह मेहनत लहज़ातन दंङ अपेहल ला हार माह मनेक्च़ातंई, रेड्रुं गेह दि ला ञेंच़ातग कि कनिंङ थोड़े अरे हिम्मत तोह, पर तांला केई गिऊ कुहषी गप्पो टोईच़ी विशवास लहज़ातन दंङ केई दि गप्पो दोरच़ी इंकार माह लहन कि केई गिऊ टोईच़ी विशवास लहज़ातन। दिऊ थल्जी गेह केहतु तुईज़ी इच्च़ा तोंखा इबिमी पेतंङ अल्ज़े केहतग, अपि अच़िला बंद लेह मारपोतो।