प्रकाशित वाक्य 12:9 - लाहौली बाइबिल9 दिऊ थल्जी दोबि ए दोऊ साथी तिंङ धरती रिंङ छंङी च़रति। दि मोह्ड़े अजगर दुह ए तोह अंऊ महसे टेम तुहई ओमड्रो रूपारिंङ तंङातेंई, अतिंङ शेतान ए दोष लगाएच़ा ला कुट्रातोर। दि दुह ए तोह अंऊ दि संसारो मीहतिंङ धोखा रंड्रा। Faic an caibideil |
कि केरे दोतिंङ दि समझेक्सिमी थल्जी मदत लंहि कि छि सही शुह, कि दोरे हंयारो दोरच़ी छंङीरिंङ किरज़ा योर, दंङ शेतानो अधिकारो अधीन बेहच़ी परमेश्वरो अधिकारो अधीन बंङज़ी शुरू लेह तरपोर; दोहपल परमेश्वर दोतु पाप माफ लेह च़रपोतो, दंङ दुह दोतिंङ दुह भत्ते मीहतंङ विरासत रमतो अंऊ गिऊ टोईच़ी विशवास लहज़ातोर। दिए गप्पा यीशु ज़ि गिऊ हखा कुई।
देर तचेक कि मुख्या स्वर्गदूत मीकाइले ला ध्वांए माह लहरी छना दि हप्सी शिक्षा रंड्रा दोच़ी लहज़ातोर। अपेहल शेताने मीकाईल स्वर्गदूता रंङ साते दि पाहठी झगड़ा लहरी कि दोतु बिचंङ अंऊ भविष्यवक्ता मूसा ओ फुक पथेक्च़िमी अधिकार तोह, तांला दोई शेतान रंङ साते मदम गप्पा माह कुई दंङ माह ए दोऊ टोईच़ी दोष लगाएती। बल्कि दोई सिर्फ धोंण ए कुई, “प्रभु कनिंङ रैहच़तो।”
“झांह लेह केतिंङ भत्ते तिंङ खुश शुहबी जूंस अंऊर देर स्वर्गा रिंङ बंङज़ातंई। पर अंऊ केरे धरतीऊ टोईच़ी तोतोंई दंङ अंऊ समुंद्रारिंङ तोतोर केहतु टोईच़ी तरस लेह जूंशी तोह, छना कुचे मांजी आत्माओ अगुवा शेतान योंखा केहतु कछंङ अच़ा अति। दुह हेले रिंङ महस रोषेक्च़ा तोह छना कुचे दोई चेहच़ा कि युरनाह दोऊ अंत शुहचे योतो।”
दोई जोरे सग रंङ साते कुई, “बेबीलोनो दुह खास शहर एंतेग यहरच़ा इलज़ा।” छना कुचे दि बाबेल शहरो भत्ते राज्य तु मीहतिंङ दुह सरा तुंङमी रांहषी ततो अंऊ दोऊ मुर्ति ओ पूजा शुह। भत्ते धरतीऊ रज्ज़ा दोरंङ साते दोऊ मदम कमारिंङ शामिल शुहचे इलजी तोतोर। दुह मेच़िमी ओ किमती-किमती चीज़ा तु हिटी ओ वहज़ा ज़ि धरतीऊ व्यापारी साहुकार शुहचे इलजी तोतोर। पर परमेश्वर दि अशुद्ध ए कुकम लहज़ा मेच़िमी बि सच़ी च़रपोतो। तोग भत्ते पाहठी मांजी आत्मा दोर बंङज़िमी थल्जी अच़ा योर दंङ दि मदम ए झखंजी प्यारेतु घोंसला बणाएच़िमी ठहरि बणेंके योतो।
दंङ दुह मुण्डो घ्वांण ए दोहरंङ साते दुह हप्सी भविष्यवक्ता च़ुमसा इलि, हप्सी भविष्यवक्ता ए मुण्डो घ्वांणो तरफे चमत्कारी चिन्ह कंङे च़रति दंङ दुह भत्ते मीहतिंङ भरमाके च़रति, अच़ि मुण्डो घ्वंणो छाप एनोह फ्याह रिंङ लेहपसी ताहरेर दंङ अंऊ दोऊ मुर्ति ओ पूजा लहज़ातेर। दोकु झुल्ला श्रींङे रिंङ ए दुह मेहू झीलारिंङ केहच़ी च़रतिर, अंऊ गन्धको दोरच़ी तेयार शवाह।
गेह दि ञेंहच़ातग कि काह दुह शहरारिंङ बंङज़ातन अंऊर शेताने राज लहज़ा। काह गिऊ थल्जी विशवासो जोगे बणेंके बंङज़िन दंङ गिऊ टोईच़ी विशवास लहज़ी ब्याड़ा माह लहरिन। केई दुह मुक्का ला विशवास लहरिन अपेहल दोच़ी अन्तिपासा बि दोर्तिंङ सच़ी च़रतिर अंऊर शेताने राज लहज़ाते। अन्तिपास मीहच़ी गिऊ पाहठी विशवासा रंङ साते कंङातोर।
पर थुआतीरा शहरा रिंङ केरे ऊई मीहच़ी दुह हप्सी शिक्षा ओ भाषे माह लोहनि, केहच़ी दोरिंङ हिस्सा माह लेहपच़ातंई अंऊ दोऊ चेला “शेतानो डुह्गे गप्पा कुट्रातोर।” गेह करंङ साते कुट्रातग कि गेह केहतु टोईच़ी ऊई छल्ले खास हुकुम माह रमोग, सिवाय दिऊ कि अपेहल तचेक गेह अपोग माह धोंण तचेक गिऊ टोईच़ी पक्का रंङ साते विशवास लहज़ी जारी तंही।
अपेहल हज़ार साल योह्सा योतो दंङ स्वर्गदूत शेतान बि दोरच़ी अंऊर दुह छ़ुह्च़ी तोहई, आज़ाद लेह च़रपोतो, दंङ दू, दुह देशा तिंङ धोखा रंड्रीमी थल्जी धकतेखा अच़ा अपतो अंऊ भत्ते संसारारिंङ पुरसा तोतोर। दि देशा तिंङ गोग ए मागोग ला कुट्री। शेतान दुह भत्ते तिंङ इच्च़ा ठहरि ठ्रोहका लोहतो। दोरे महसे शोर झांह ठ्रोह कि अरिया दोतिंङ समुंद्रो शिरतु ठ्रोह मिके मरपोर।
पर ऊई मीहरे अंऊ दुह मुसीबत बे तुहई सच़ी माहतिर, दोच़ी हेंतेग ला एनोह मदम कमो दोरच़ी पश्चाताप माह लहरिर। दोच़ी हत्या लहज़ी, जादू टोना, कुकम ए चोरी लहज़िमी दोरच़ी पश्चाताप माह लहरिर। दोच़ी मांजी आत्माओ ए एनोह गुह्ट्र बणाएषी दोऊ पूजा लहज़ी माह छोड़ेक्तिर, छना कि ज़ंङ या मुल या रह्घ या सिङों बणाषी मुर्ति। दोरे मुर्ति, माह दोरे खंड्रातोर, माह रेड्रातोर, दंङ माह ए जोज़ातोर।