12 दोई दोतु अबिश्वास ओ बहज़ा ज़ि एनोह आत्मारिंङ ऊषकार रेह कुंई, “दी मुक्को मीहज़ी छिले निशानी पेट्रातोर? गेह करंङ साते हेले कुट्रातग कि केरे दी मुक्को मीहतिंङ गेह छले स्वर्गो निशानी माह कमोग।”
दिरंङ रेह यहुदी शास्त्रीज़ि ए फरीसीज़ि यीशुबि कुंहई, “हे गुरु। ञेंहरे कांह दोरच़ी इच्च़ा हेरानी ऊ कम खंड्री तहतंई।”
दीह जुगो मांजी मीहरे ए कुकम लहज़ा मीहरे स्वर्गो निशानी पेट्रातोर पर योना ओ निशानी छोड़ेके दोतिंङ ऊहई छल्ले निशानी माह खोकसोतो।” दंङ दोहथल यीशुज़ि दोतिंङ छोड़ेके अच्च़ा इलि।
यीशु दिह खांई महसे दुखी शुहचे इलि छना कुचे दोतु सेहम ढिट शुहचे इलजी तोईर। दंङ यीशुज़ि दोतिंङ रोहषरंङ साते खांई दंङ दुह टेहची मीहू हखा कुहतो, “केनोह गुहड़ तुंखा लोह।” दंङ दोई गुहड़ तुंखा लहरी, दंङ दोऊ गुहड़ ठीक शुहचे इलि।
यीशुबि दोतु अबिश्वास खांई हेरानी शुहचे इलि, दुह थल यीशु देच़ि न्वेच़ि नगरंङ इलि दंङ परमेश्वरो रुठे खबर सुनाएची लेहती।
दंङ दोई सर्गो हखा खाए मिक्ति हति, दंङ दोहरंङ साते कुंई, “इप्फत्तह।” दिऊ मतलब शुह “अल्सा इल!”
दंङ दोहथल यीशुज़ि फरीसीतिंङ छोड़ेके एनोह चेला तंङ साते किशतीऊ टोईच़ी इलि, दंङ गलील झीलो नुरेह अच़ा इलि।
दी रेड्रा यीशुज़ि जवाब रें, “गेह छि लोहग! केहति गिऊ टोहकठे अईता विशवास ए माह? गेह अपेहल तचेक केतंङ साते बंङज़ोग दंङ अपेहल तचेक गेह केहतु अबिश्वास बि सेहन लोहग? दुह योह बि गिऊ कछंङ हतांई।”
अपेहल यीशु यरूशलेम शहरो कछंङ पिचा, दोपहल दुह यरूशलेम शहर खांई क्रपि लेहती।