7 “दी मीह झांह ठ्रोह गप्पा छिले क्वात? दी ता परमेश्वरो बुराई लहज़ाते! परमेश्वरो अलावा ऊई अच़िला पाप माफ लेह मरच़ि!”
दिरंङ यहुदी महापुरोहिते रोषेक्च़ा एनोह चोगा ट्रावल्ज़े च़रति दंङ कुंई, “दिह परमेश्वरो बुराई लहतो, दंङ ञेंतिंङ अतु ला गवाही ओ ज़रूरत माह! खांई केहच़ी धले दि बुराई थशातेंई।
दिरंङ रेह यहुदी शास्त्री ज़ि सोचेक्ति “दीह ता परमेश्वरो बुराई लहज़ा।”
केहच़ी दी परमेश्वरो पाहठी मदम थसिना। केहतु छी राय तोत?” दोच़ी भत्ते ज़ि कुइरे दी सच़िमी जोगे शुह।
दंङ अंईयों यहुदी शास्त्री रेह दुह चुंङरिंङ तोईरे, एनातु-एनातु सेमरिंङ विचार लहज़ी लेखी तोईरे,
यीशुज़ि दोहथल ए एनोह सेहमा रिंङ दी ञेंई च़रति कि दोच़ी एनोह सेहमा रिंङ छी विचार लहज़ातोर, दोतंङ साते कुतोह, “केहच़ी केन्दु सेमरिङ दी विचार छिले हप्तांई?
दंङ यहुदी शास्त्री ए फरीसी मीहरे बिवाद लहज़ी लेहतिर, “दीह मीह अरी शुह! दी ता परमेश्वरो बुराई लहज़ा! परमेश्वरो अलावा ऊई अच़िला पाप माफ लेह मरच़ि!”
दोहपल दोरे मीहरे अंऊ दोरंङ साते बगत ज़ेह लेहकी तोईरे दोरे एनातु सेहमरिंङ सोचेके लेहती, “दी अरी शुह अंऊ पाप ला माफ लाह छना कुचे पाप ता सिर्फ परमेश्वरे माफ लेह तरच़ी।”
यहुदी सेंहणा ज़ि दोबि जुबाब रेंईर, “रूठे कमो थल्जी ञेंहच़ी कनिंङ रघ द्रले माह केट्री पर परमेश्वरो बुराई लहज़िमी थल्जी ए दंङ दिऊ थल्जी कि कांह मीह शुहचे केनाबि परमेश्वर शुहबिमी दावा लहज़ातन।”