41 दोई दाह लहजे एनोह गुहड़ तुंखा लहतो, दंङ दोबि थोके कुतोह, “गेह ज़ुन्ज़ताग केई रुठे शुहचे इला।”
अपेहल यीशुज़ि भीड़ तङातो ता दोबि मीहतु टोईच़ी दाह अच्च़ा अति छना कुचे दोरे दुह त्रैंईतु ठ्रोह तोहई, अतु अरीला पोहाल माह शुहबी, अंऊ बेचेन ए भटकेगी तोईरे।
इच्च़ा ध्याड़ा इच्च़ा मीह यीशु ऊ कछंङ अति, दुह मीहबी कोढ़ो बीमारी तोहई। दंङ दोई एनोह पुष्टू भारेह बंङज़ा, दोहरंङ साते बिनती लहज़ी कुट्री लेहती, “हे गुरु! कनु हिटी तोह ता केई गिह्बी ठीक लेह तरपोन दंङ गेह धर्मिक रिवाज़ो हिसाबे शुद्ध शुहचे योग।”
दोह थल ए दोऊ कोढ़ शुद्ध शुहचे इलि, दंङ दुह ठीक शुहचे इलि।
दंङ दोहपल ए यीशु खड़े शुहचे भमबुट ए छ्वालि बि हुकुम रेह कुहतो, “शांत शुहचे ईल, दंङ रुमज़ा ईल!” झांह कुट्रिमी रंङ साते ए भमबुट शांत शुहचे इलि दंङ छ्वालि ला दुह ए मुक्का बंद शुहचे इलि।
यीशुज़ि दुह मेच़मी कटु गुहड़ च़ुमज़िरी दंङ दोबि एनोह भाषा रिंङ कुट्री लेहती, “तलिता कुमी।” अतु मतलब शुह, “हे मेच़िमी कटु, गेह कनिंङ कुट्रातग खड़े अहच़ु।”
अपेहल यीशु किशतीऊ टोहकठे ज़ि तकसिरी दुह मुका दोई इच्च़ा मोह्ड़े भीड़ तंङरी, दंङ दोतु टोईच़ी दया लहरी, छना कुचे ता दुरेह दुह त्रैंईतु ठ्रोह तोहई, अतु पोहाल अरीला माह तोहई; दंङ दुह दोतिंङ महस गप्पा कंड्री लेहकी तोहई।
दू योह ए परमेश्वरो महिमा ओ छंङी दंङ हर तरफे परमेश्वरो ठ्रोह तोह। दंङ भत्ते संसारा बि दंङ एनोह शाक्तिशाली बचनो दोरच़ी, भत्ते संसारा बि खड़े लहज़ी तहज़ा। दोई मीहतिंङ दोतु पापो दोरच़ी शुद्ध लेह च़रति, दंङ दोऊ थल स्वर्गारिंङ महिमामय परमेश्वरो सुचंङ हासी विराजमान शुहचे इलि।
झांह लेह यीशु थल्जी दि जूंशी तोहई, कि हेंदु ठ्रोह भत्ते गप्पा रिंङ बणेंके योतो, ताकि दुह परमेश्वरो तुईज़ी हेंदु दयालु ए विशवासो जोगे यहुदी महापुरोहित बणेक्पोतो। दोहपल दोई झांह ठ्रोह बलिदान चढ़ाके तरपोतो, अंऊ दोरच़ी मीहतु पाप श्ताह शुचि इबि।
दि यहुदी महापुरोहित, अंऊ यीशु मसीह तोह, हेंदु हर इच्च़ा कमज़ोरी ञेंहच़ा। यीशु ज़ि हेंदु ठ्रोह भत्ते पाहठी परीक्षा ओ सामना लहरी, पर दोई छल्ले पाप माह लहरी।