7 “दिऊ थल्जी गेह घेंङाबि दिऊ जोगे माह चेहच़ातग कि गेह कांह कछंङ अपोग, पर दोरच़ी ए बचन कुचे च़रतु ता गिऊ परगर ठीक शुहचे योतो।
भत्ते मीहरे अंऊ यहुदी सभा घरबारंङ तोईरे हेरान शुहचे इलि, दंङ ऐनाह तु विचङ रुहक्च़ी लेहतिरे, “दी छी ठ्रोह शिक्षा शुह? न्येचि तुई अपेहल ला अतिंङ ला झांह ठ्रोह अधिकारंङ साते शिक्षा रंड्री तंङसी माह, दोई अधिकारंङ साते मांजी आत्माबि ला हुकुम रंड्रते। दंङ दोच़ी ला दोऊ गप्पा मनेक्च़ातेर।”
दिह खांई भत्ते मीहरे हेरान शुहचे इलि, दंङ एनातु बिचंङ गप्पा लेह कुट्री लेहतिर, “दी छना ठ्रोह बचन शुह? छना कुचे दीह ता अधिकारंङ साते मांजी आत्माबि हुकुम रंड्रते, दंङ दोरे हुंच़ा य्वातोर।”
यीशुज़ि दाह लहजे एनोह गुहड़ तुंखा लहतो, दंङ दोबि थोके कुतोह, “गेह जुन्ज़ातग कांह ठीक शुहचे इला।” दंङ दोऊ कोढ़ दोहथरे ठीक शुहचे इलि।
दंङ यीशु दोतंङ साते सुबेदारो चुंखा बोन्जे इलि, अपेहल यीशु दोऊ चुंङो कछंङ तोहई, ता सुबेदारे एनोह थोड़े अरे साथीरे यीशु कछंङ दिह कुट्रिमी थल्जी च़रतिर कि, “हे प्रभु, देहर अपिमी थल्जी तकलीफ थालोहू छना कुचे गेह दिह जोगे माह तोहग कि कांह गिऊ चुंङ अपोन।”
छना कुचे गेह ला अधिकारीऊ अधीन तोतग, दंङ अपेहल गेह इदि बि कुट्रातग कि इला ता दुह अच़ा य्वा; दंङ अईदीबी कुट्रातग अता ता दुह अच़ा अपा, दंङ अपेहल घेंङौ परगराबि कोहग कि झांह लोहू, ता दोई दुह लेहई।”