9 छना कुचे धोंण मह्छ़ च़ुमज़िमीरंङ साते दुह ए दोऊ साथीरे महस हेरान तोईरे।
पतरसबि शुंङमी माह अपते कि, “गेह छि कोहग” छना कुचे दोरे चेलारे बेवा इलजी तोईर।
पोहाल तु भत्ते गप्पा थक्शातेर भत्ते मीहरे हेरान शुहचे इलिर अंऊर दोहर तोईरे।
दोर तिंङ ला मीहरेर दोऊ धर्मिक शिक्षा रंङ हेरान शुहचे इलिरे, छना कुचे दोऊ वचन अधिकारंङ साते तोहई।
दिह खांई भत्ते मीहरे हेरान शुहचे इलि, दंङ एनातु बिचंङ गप्पा लेह कुट्री लेहतिर, “दी छना ठ्रोह बचन शुह? छना कुचे दीह ता अधिकारंङ साते मांजी आत्माबि हुकुम रंड्रते, दंङ दोरे हुंच़ा य्वातोर।”
दंङ ध्यांए दोऊ साथीरे याकूब ए यूहन्ना अरी जब्दीऊ योह तोईरे, दोरे ला हेरान शुहचे इलिर। यीशुज़ि शमौनो हखा कुतोह, “थाह बेऊ; छना कुचे हेंतेग बे केई गिऊ चेलार बणेक्पिमी थल्जी मीहतिंङ गिऊ कछंङ हपोंन।”
दीह खांई शमौन अतु मिन पतरस ला तोहई यीशु कोन्ज़ो टोईच़ी दह्चे इलि दंङ कुतोह, “हे प्रभु, गिऊ कछंङ ज़ि अच़ा इला, छना कुचे गेह पापी मीह शुगाह।”