6 दंङ दोरंङ साते कुहतो, “गेह दिह भत्ते अधिकार ए, भत्ते ठाट बाठ कनिङ रामोग, छना कुचे दी भत्ते गिऊ गुहड़िंङ तोह; दंङ अतिंङ ला चेयोग दोबि रें च़रपोग।
झांह लेह अगर केई गिह्बी फ्यग लोहन ता दीह भत्ते कनु शुहचे योतो।”
दा दिह टेम शुह अपेहल परमेश्वर संसारो मीहतु न्याय लोहतो, दंङ दा यीशु दिह संसारो मुख्या शेतानो शक्ति बि खत्म लोहतो।
गिऊ दोर्तिंङ केतंङ साते गप्पा लहज़िमी थल्जी ऊई टेम माह, छना कुचे दिह संसारो मुख्या शेतान अपि लेहकी तोह, दंङ गिऊ टोहकठे दोऊ छले वश माह।
केहरे केनातु बाह शेतानो दोरच़ी शुईं, दंङ केनातु बाहो हिटी लेह तातंई। दुह त तुहई बे हत्त्यारा शुह दंङ सच्चाई टोहकठे चसा मरति, छना कुचे सच्चाई दोऊ अन्द्रेग माह; अपेहल दोई हप्सी कुट्रा ता एनोह चाल चलनो हिसाबे कुट्रा; छना कुचे दुह हप्साड़ शुह दंङ हप्सिऊ बाह शुह।
दंङ दि हेरानी ओ गप्पा माह छना कुचे शेतान ऐनाह ला परमेश्वरो महिमा ओ इच्च़ा स्वर्गदूत शुहबिमी दिखावा लहज़ा।
दू टेमारिंङ केरे संसारो दू मीहतु ठ्रोह श्रींङमातेंई अंऊ परमेश्वरा बि माह ञेंहच़ातोर, दंङ केरे मांजी आत्माओ प्रधान शेतानो अंऊ सर्गारिंङ तोह, हेंतेग ला दू मीहतिंङ काबू लहज़िमी कोशिश लहज़ी लेहकी तोह, अंऊ परमेश्वरो हुकुमो भाषे माह लहज़ातोर।
पवित्र शास्त्रे दि कुट्रा, “भत्ते मीहरे श्रांङों बराबर तोतोर दंङ दोतु शोभा बंणो ऊड्रो ठ्रोह तोह। श्रांङ करचे योतो दंङ ऊड्रा धरती ऊ टोईच़ी दह्चे योतो।”
ञेंहच़ी ञेंहच़ातोंई कि, हेनर परमेश्वरो कटुरे शुई, दंङ भत्ते संसारो मीहरे दुह मांजी शेतानो वशारिंङ तोतोर।
दिऊ थल्जी दोबि ए दोऊ साथी तिंङ धरती रिंङ छंङी च़रति। दि मोह्ड़े अजगर दुह ए तोह अंऊ महसे टेम तुहई ओमड्रो रूपारिंङ तंङातेंई, अतिंङ शेतान ए दोष लगाएच़ा ला कुट्रातोर। दि दुह ए तोह अंऊ दि संसारो मीहतिंङ धोखा रंड्रा।
अंऊ घ्वंण गेह खंईगा, दुह ब्राघो ठ्रोह तोहई; दंङ दोऊ कोंज़ा भालू ठ्रोह दंङ मोह्द ब्राघो ठ्रोह तोहई। दुह अजगरे दि ब्राघा बि एनोह शाक्ति रें च़रति दंङ दोबि धरतीऊ टोईच़ी राज लहज़िमी अधिकार रें च़रति।
परमेश्वरे दोबि दि अधिकार रें च़रति, कि दुह परमेश्वरो खिलाप लड़ेपोतो, दंङ दोतिंङ यहरच़े च़रपोतो, दंङ दोबि हर इच्च़ा खानदान, मीहरे, भाषा ए जाति टोईच़ी अधिकार रें च़रति।