16 “झांह लेह दोबि गेह कोड़े रंङ तेंङज़ि लेह चरच़े च़रपोग।”
दिरंङ दोई बरअब्बाबि दोतु थल्जी रिहा लेह केहतो, दंङ यीशुज़ि रोमी सेनिकातु गुहड़िंङ कोड़े चढ़ाएच़िमी ए क्रूसो टोईच़ी केचिमी ए सच़िमी थल्जी दोतु हखा रेह च़रति।
दंङ पिलातुसे भीड़ाबि खुश लहज़िमी थल्जी बरअब्बाबि दोतु थल्जी रिहा लेह केहतो, दंङ यीशुज़ि रोमी सेनिकातु गुहड़िंङ कोड़े चढ़ाएच़िमी ए क्रूसो टोईच़ी केचिमी ए सच़िमी थल्जी दोतु हखा रें च़रति।
पिलातुस फसह त्याहरो मुक्का यहुदी मीहतु थल्जी इच्च़ा केदी बि रिहा लहज़ाते।
दोई तीसरा फेरा रूहकातो, “छिले, दिह छि मांजी लहसी ततो? गेह दिऊ अंद्रेग सच़िमी जोगे छले मांजी लाहसी माह खोक्शातग। दिऊ थल्जी गेह दिबी कोड़े रंङ तेंङज़ि लेह इबि रमोग।”
“दोष था लगाएतुंई; दंङ परमेश्वरे ला केहतु टोईच़ी दोष माह लगाएकपोतो। दोषी थाशुंई, ता परमेश्वरे ला केहतु फेंसला लोहतो। माफ लांही ता परमेश्वर ला केतिंङ माफ लोहतो।
पर पोलुसे सेनिकातिंङ साते कुई, “दोच़ी ञेंतिंङ अंऊ रोम शहरो तोईरे, छाह गलती मेह, मीहतु तुईज़ी घाह केट्रिमी हुकुम रेंईर दंङ जेलंङ केहच़ी च़रतिर, दंङ हेंतेग ञेंहरे छि चुपे देरच़ी अच़ा योंई आ?” पर दोरे अंज़े ञेंतिंङ धह्तेका रेंज़ा शिलिरी।