51 दंङ यीशु दोतंङ साते इलि, दंङ नासरत नगरंङ अति दंङ दोतु वशा रिंङ बंङज़िरी; दंङ दोऊ याहज़ि दिह भत्ते गप्पारे एनोह सेहमरिंङ तहरि।
अपेहल यीशु मीहतिंङ शिक्षा रंड्री लेहकी तोहई, दोऊ याह ए न्वा धह्कते खड़े तोईरे दंङ दोहरंङ गप्पा लहज़िमी तहरेर।
यीशुज़ि दोबि जुबाब रन्दो, “हेंतेग ता ध्यांए शुहबी रांऊ, झांह लेह हेंज़ी दुह भत्ते धिर लोहन अंऊ परमेश्वरे जुंज़ातो।” दंङ यहून्ना दोऊ गप्पा मनेके इलि।
दुह ध्याड़ा रिंङ अपेहल युहना ज़ि बपतिस्मा रंड्राते, दंङ यीशु गलील प्रदेशो नासरत नगरो दोरच़ी अंज़े यरदन बेंड़ीऊ कछंङ इलि दंङ यूहन्ना ओ दोरच़ी बपतिस्मा लेहप्चिरी।
दि ता मिस्त्रीऊ, ए मरियमो योह शुह, दंङ याकूब, योसेस, यहूदा, दंङ शमौनो मोह्ड़े न्वा शुह। दिऊ रिङरेह ला ञेंहतु बिचङ बंङज़ातोर, दोच़ी दोबि ठुकराके केई।” झांह लेह दुह मीहतिंङ दोऊ टोहकठे शक शुहचे इलि दंङ दोच़ी दोऊ टोहकठे विशवास माह लहरिरे।
दोच़ी दोबि कुहतोर, “नासरत ओ यीशु इबि लेहकी तोह।”
पर मरियम दिह भत्ते गप्पा एनोह सेहमरिंङ केट्रे सोचेके लेहती।
दंङ अपेहल यूसुफ ए मरियम प्रभुऊ कानूनो हिसाबे भत्ते धिर पूरा लेह च़रति ता गलील प्रदेशंङ एनोह बाह-मेमेतु नगर नासरतंङ अच़ा इलिरे।
दंङ यीशु नासरत नगरंङ वापिस अति, अंऊर दोऊ भाषे-पोषण शुहते; दंङ एनोह रीतीऊ हिसाबे अरामो ध्याड़ारिंङ यहुदी सभा घरबारंङ इलजे पवित्र शास्त्रा रिंङ पढ़ेक्पिमी थल्जी खड़े शुई,
दोई दोतंङ साते कुतोह, “केहच़ी गिऊ टोईच़ी दीह कहावत ज़रुर कोहनी, कि हे लर्जे, केनाबि ठीक लोहू! छिला ञेंहच़ी रेड्री तातंई कि कफरनहूम नगरंङ केई लहसी ततन, दुह देर्तिंङ कनु इलाकारिंङ ला लोहू।”
मसीहू थल्जी श्रदा ए भक्ति तहज़िमी वहज़ा, केरे इदि-अई दिऊ अधीन बंङज़ुंई।
परमेश्वरो दोरच़ी केरे अंङषी दोरच़ी इच्च़ा वहज़ा दि ला तोह कि केरे दोऊ थल्जी रूठे कम लहज़ा दुख सहन लेह च़रपोंई। मसीह, अच़ि केहतु थल्जी दुख सहन लहरी, दू एनाह ए केहतु थल्जी इच्च़ा उदाहरण रे च़रति, ताकि केरे दोऊ हिद लंहि।