15 अपेहल स्वर्गदूतारे दोतु दोरच़ी स्वर्गो हखा अच़ा इलि, ता पोहालरे एनातु बिचंङ कुट्री लेहतिर, “अतंई, ञेंहरे बेतलहम शहरो हखा इलजे दीह गप्पा अंऊ शुहचे तोह, दंङ छना प्रभुज़ि ञेंतिंङ कांहषी ततो, खमोंई।”
दक्षिण दिशाओ रानी न्याय ध्याड़ारिंङ दिह पीढ़ीऊ मीहतंङ साते खड़े शुहचे दोतिंङ दोषी ठहराएपोतो, छना कुचे दुह सुलेमानो ज्ञान रेड्रिमी थल्जी धरतीऊ मुखंङ ज़ि अन्दे, पर केहच़ी केनातु पाप मनेक्च़िमीरंङ साते ला इन्कार लहज़ातन, दिह दुहए शुह अरी सुलेमानाबे मोह्ड़े शुह।
“स्वर्गंङ परमेश्वरो महिमा दंङ धरतीऊ टोईच़ी दुह मीहतु बिचंङ अतु दोरच़ी दुह खुश तोह, शांति शोतो।”
दंङ दोच़ी युरनाह इलजे मरियम ए यूसुफाबि दंङ पोंङारिंङ दुह कटु षोड़िंङ केहशी तंङरिर।
दंङ दोतिंङ आशीष रेंऐ यीशु दोतंङ शत्ह शुहचे इलि दंङ स्वर्गो हखा रेंज़ा शीलिरे।
दंङ दुह स्वर्गो हखा अच़ा इलज़ा। हेंतेग दू दोर्तिंङ परमेश्वरो सुचंङ हासी भत्ते बे खास ठहरि बंङज़ा तोह, दंङ दू भत्ते स्वर्गदूत ए भत्ते अधिकारी दंङ शाक्ति तु टोईच़ी राज लहज़ा।