4 दोई महसे ध्याड़ा तचेक ताह माह मनेक्ती पर थल मुखंङ सोचेके कुहतो, हालांकि गेह माह परमेश्वरारंङ साते बेवातग, माह अरीआ मीहू परवाह लाहतग;
“दंङ दुह एनोह सेहमरिंङ सोचेक्च़ी लेहती, ‘गेह छि लोहग? छना कुचे गिऊ दोर तिंङ घेंङौ फसल ठ्रोहका लहज़िमी थल्जी धोंण महस ठहरि माह।’
दंङ दुह खज़ान्च़ी सोचेकच़ी लेहती, दा गेह छि लोहग? छना कुचे गिऊ मालिक दा गिऊ दोरच़ी खज़ान्च़ी ओ कम दोरच़ी गिह्बी हुंच़े च़रपोतो। मज़दूरी ता गिऊ दोरच़ी शिल्ज़ी मरपोतो; दंङ भीख पेट्री गिह्बी षेहद अपा।
“इच्च़ा इलाकारिंङ इच्च़ा न्यायी तोहई अरी माह परमेश्वरारंङ साते बेवाते माह अरीआ मीहतु परवाह लाहते।
दुहए इलाकारिंङ इच्च़ा रंणी मेच़िमी लाह तोहई, अच़ि दुह न्यायी ओ कछंङ घड़ी-घड़ी अंज़े कुट्राते, गिऊ न्याय लेह गिह्बी बेरीतु दोरच़ी बचाएतु।
दंङ दाखो बगीचा ओ मालिके कुहतो, गेह छि लोहग? गेह घेंङौ प्यारे योह च़रपोग, दोच़ी दोऊ ताह आदर लोहर।
पर अपेहल कि हेंदु फुको बाह ज़ि ला हेनर रैहच़ते दंङ हेंज़ी दोऊ आदर लाहतंई, दंङ हेंदिंङ हेंदु स्वर्गीय बाहो अंयों आदर लहज़ी जूंशी तोह दंङ हेले दुह हेंदिंङ सुधारेक्पोतो, दोहपल हेनर दोऊ गप्पा रेड्री जूंशी तोह ताकि हेनर हमेशा ओ थल्जी श्रींङी बंङज़ोंई।