6 प्रभु यीशुज़ि कुहतो, “अगर केतिंङ राईऊ सोल्तु धोंण लाह विशवास शुहचंङ, दंङ केहच़ी दिह शहतूतो बुटाबि कुंईयां कि जड़ो दोरच़ी फोंड्रा समुंद्रंङ लेहके इला, दंङ दोई केहतु भाषे लाहयंङ।”
यीशुज़ि कुंई, “अता” दंङ पतरस किशतिंङ ज़ि तक्सा यीशु कछंङ इबिमी थल्जी तिऊ टोईच़ी ज़ोई लेहती।
यीशुज़ि दोतिंङ कुहतो, “केनातु विशवासो कमी ऊ बजाहज़ि, छना कुचे गेह केतंङ हेले कुट्रातग अगर केहतु विशवास राईऊ सोल्तु बराबर ला शुई ता दिह गोह बि कुचे तरपोंई, देरच़ी तुहरचे दोहर अच्च़ा इला, दंङ दुह अच्च़ा योतो; दंङ छिल्ला गप्पा केहतु थल्जी मुशकिल माह शोतो।”
यीशुज़ि दोतिंङ जवाब रेह, “गेह केतंङ साते हेले कुट्रातग अगर केहच़ी विशवास लोह शक मलाहरिता, दिह ए मलेहई अंऊ दिह अंजीरो बुह्टरंङ शुहचा, पर दिह गोह बि लाह कुंई कि, पोंङषा ईला दंङ समुन्द्रङ अच़ा इला, दंङ दिह शुहचे योतो।
परमेश्वरो राज्य राईऊ सोल्तु ठ्रोह तो; रांई तु सोल खंड्रिमी धरतीऊ टोईच़ी भत्ते बे कवचि शुहबी।
यीशुज़ि दोबि कुतोह, “केई झांह ठ्रोह छिल्ला कुट्रातन, ‘कि केई लेह तरपोन ता?’ रेड्रु! विशवास लहज़ा दोतु थल्जी भत्ते धिर शुहचे इबी।”
दुह रांई ऊ इच्च़ा सोल्तु ठ्रोह तोह अतिंङ इच्च़ा मीहज़ी एनोह रीहरिंङ एहच़ा; दंङ दुह मोह्ड़े शुहचे, बुट शुहचे इलि दंङ प्यारेज़ि दोऊ ब्रन्ज़ो पोयंङ अंज़े बसेरा लहरिर।”
“पर अगर केहतु परगर रीहरिंङ कम लहज़ा छिता त्रेंईरे रवक्च़ा चुंखा अपतो, दंङ छि केहच़ी दोबि कोहन आ, युरनाह अंज़े बगत ज़ेई बंङज़ु?
दंङ दोबि खंड्रिमी थल्जी दुह तुंखा ज़रका रेंऐ इच्च़ा अंजीरो बुटो टोईच़ी हुंच़ा इलि, छना कुचे यीशु दुहए अमज़ि इबिमी तहरे।
दोबि खांई प्रभुबि दया अति, दंङ यीशुज़ि कुहतो, “था क्रपतु।”
दंङ यूहन्ना ज़ि एनोह चेला तु बिचंङज़ि झुह्ट बि प्रभुऊ कछंङ दीह रुहक्च़ी मी थल्जी च़रति, “छि कांह ए दुह मसीह शुनाह, कि अच़ि च़रच़िमी वाईदा परमेश्वरे लहसी तोहई कि ञेंहच़ी ऊईदिऊ इंतज़ार लोहई?”
दंङ अगर गेह भविष्यवाणी लेह तरपोग, दंङ भत्ते भेद ए भत्ते पाहठी ज्ञान समझेक्पोग, देर तचेक कि अगर गिह्बी परमेश्वरो टोईच़ी पूरा विशवास तोह कि गेह गोह बि थलका लेह तरपोग, दंङ ऊईतिंङ साते दाह माह तहज़ातग, दंङ गेह छल्ले माह शुगाह।