3 खबरदार शुहचे तोहई; अगर कांह साथी न्वाज़ि पाप लहरी ता दुह रेह्ड्रु, दंङ अगर पछताप ता माफ लोहऊ।
दंङ पतरसे कछंङ अंज़े यीशुबि कुहतो, “हे प्रभु अगर गिऊ साथी न्वाज़ि पाप लोहआ लहरिता, दंङ गेह अंयों फेरा दोबि माफ लाह्गा? छि निह्ज फेरा?”
“दिऊ थल्जी खबरदार तोहई, झांह शुहबी माह जूंस कि केहतु सेहम मस्त ए मतवाला, दंङ दिह ज़िन्दगीऊ चिंदे सुस्त शुहचे योतो। दंङ दुह ध्याड़ा फन्दा ओ ठ्रोह अचानक केहतु तुईज़ी अपतो।
झांह लेह ध्यानारंङ साते खांई, कि केरे छना ठ्रोह जीवन श्रींङमी लेहकी तोतोंई, मुर्खा तु ठ्रोह मशत, पर बुद्धिमानो तु जीवन श्रींङमा तंई।
खबरदार बंङज़ुंई, झांह शुहबी मेस कि अरिला मीह परमेश्वरो मोह्ड़े दाह मेह केहषा योतो। दंङ ध्यान रांई कि अंऊला मीहबी अविशवासारिंङ कडगी ब्रन्ज़ ठ्रोह बणेक्पी थारांई अंऊ दोऊ ज़हर रंङ साते महस परेशानी वहज़ा बणेंके यवाह, अंऊ दोरच़ी दू मीह परमेश्वरो दोरच़ी शत्ह शुहचे योतो।
हे गिऊ प्यारे साथी विशवासी रे, अगर केहतु बिचंङ अरिया विशवासी सच्चाई ऊ अमरिंङ च़ि भटकेगी इलि ता, दंङ अच़िया दुह सच्चाई ऊ अमरिंङ वापिस हपतो,
झांह लेह केतिंङ खबरदार बंङज़ी जूंशी तोह कि दिह मीहच़ी केतिंङ धोखा रंड्री माह जूंस, ताकि केहच़ी दुह योंहषी माह जूंस अतिंङ खोकसिमी थल्जी धोंण मेहनत लहज़ा तंई पर केतिंङ दुह मेहनतो आशीष खोकसोतो अतु वाईदा परमेश्वरे केतंङ साते लहसी ततो।