4 “केहतु बिचंङज़ि झांह ठ्रोह अरी तोह अच़ि राह त्रैंईरे ततो, दंङ दोतु बिचंङज़ि इच्च़ा योंहंषा यवा, दंङ पी निंज़ो त्रैंईरे सुनसान ठाहरीरिंङ केह दुह योंहंषा त्रैंईबी, अपेहल तचेक मखोकसा माह पेट्रा?
यीशुज़ि दोतिंङ जवाब रेह, “दिह सोचेक्तुंई कि अगर केहतु बिचंङ अतुआ त्रैंई अरामो ध्याड़ारिंङ दोंङरिंङ दचे योतोता केहच़ी पक्का ए दोबि च़ुमने धह्तेका हुंपोन!
दिह रेड्रीरंङ प्रभु यीशुज़ि जुबाब रन्दो, “हे कपटी रे, छि केहच़ी अरामो ध्याड़ारिंङ केनातु बंङ ए कारा मोगा ओ दोरच़ी युप्शे ती तुंङमिमी थल्जी माह शिल्ज़ी आ?”
दंङ यीशुज़ि दोतंङ दिह कथा कुड़ी;
छना कुचे गेह मीहू योह योंहंषा मीहतिंङ अनंत सज़ाओ दोरच़ी बचाएक्च़िमी थल्जी ए दोतु उद्धार लहच़िमी थल्जी अंज़े शुगाह”
झांह लेह, हे ऊईतु टोहकठे दोष लगाएच़ा! केरे चाहे अरिला छारिंङ माह शोंई, बहाना लेह मरपोंई। अंऊ गप्पा रिंङ केरे ऊईतिंङ दोष लगाएच़ातंई, दुह ए गप्पारिंङ केनातिंङ ला दोषी ठहराएच़ातंई। छना कुचे केरे, अंऊ ऊईतु टोहकठे दोष लगाएच़ातंई, केनाह ए दुह कम लहज़ातन।
तुहई केरे त्रैंईतु ठ्रोह तोईनी अच़ि एनोह अम योंहषी चरच़ातेर। पर हेंतेग केरे मसीहू कछंङ अच़ा अंज़े तोतोंई अंऊ केहतु आत्माओ चरवाहा ए रखवाला तोह।