11 दंङ दोई अई इच्च़ा कथारंङ साते कुंहई, “इच्च़ा मीहू झुह्ट योह तोईरे।”
गेह केतंङ साते कुट्रातग पापो दोरच़ी सेहम यह्च़ा इच्च़ा पापीऊ थल्जी परमेश्वरो स्वर्गदूतातु तुईज़ी खुशी शुहबी।”
दोकुतु बिचंङज़ि कवचि योहे एनोह बाह रंङ साते कुंहई, “हे बाह, ज़मीन जयदातो दोरच़ी, छि गिऊ हिस्सा तोह दुह धा गिह्बी रेह च़रतु” बाहे झुल्ला योहतु बिचंङ एनोह ज़मीन जयदात फाहे च़रति।