4 केहच़ी दुह सारे मीहतु पाहठी छि चेहच़ातंई अतु टोहकठे शिलोह मीनार दह्चे इलि: दंङ दोरे भत्ते सीए इलिर। छि दोरे यरूशलेम शहरारिंङ बंङज़ा दोतु बे महस पापी तोईरे?
अपेहल दोई हिसाब लेहपच़ी लेहती ताह इच्च़ा मीह दोऊ तुईज़ी अति साह हज़ार तोड़ो कर्ज़दार तोहई।
छना ञेंहच़ी हेंदु गुहनेगारतिंङ माफ लहज़ातन, ध्वांए केई ञेंहतु गुनाह माफ लोह।
“छना ञेंहच़ी हेंदु गुहनेगारतिंङ माफ लहज़ातन, ध्वांए केई ञेंहतु गुनाह माफ लोह, दंङ ञेंतिंङ परीक्षा रिंङ था हता।”
“गेह केतंङ साते कुट्रातग कि माहतोईरे; पर अगर केहच़ी पापो दोरच़ी सेहम माह यहच़ोंई ता केहरे भत्ते ध्यांए योह्सा योंई।
गेह केतंङ साते कुट्रातग झांह ठ्रोह माहतोईरे; पर अगर केहच़ी पापो दोरच़ी सेहम माह किर्ज़ोंई ता केरे लाह ध्यांए नाश शुहचे योंई।”
दुह मीहे जुबाब रेंई, “यीशु मिंदंङ इच्च़ा मीहे श्रोह अलेग लेह गिऊ टिरो टोईच़ी चाए गेरंङ साते कुंई, केनोह मोद शिलोहो कुण्ड़ा रिंङ शुहल्ज़े च़रतु, दंङ गेह कुण्ड़ा रिंङ इलिगा, दंङ शुहल्ज़े खंड्री लेहती।”
दोरंङ साते कुंई, “इला, दंङ केनोह मोद” शिलोह कुण्ड़ा (मतलब भेजा हुआ) रिंङ शुहल्ज़े च़रतु, दोई मोद शुल्ज़ा दंङ खंड्रा वापिस यह्च़ा अति।
अपेहल दोरकी मीहज़ी ओमड्रा पोलुसो गुहड़रिंङ जिलसी तंङरिर, ता एनातु बिचंङ कुट्री लेहतिर, “हेले दि मीह हत्यारा शुह, छना ला लेह समुन्द्रज़ि ता बचेके इलि, तांला हेंदु न्याय ओ देवी दोबि श्रींङे बंङज़ी माह रेंई।”