1 अपेहल यीशु एनोह चेला तंङ साते इबि लेहकी तोहई, दोई इच्च़ा मीह तंङरी, अरी जेहकपिमी बेहच़ी ए कांणे तोहई।
दंङ झुह्ट काणे मीहरे अरी सड़को मुखंङ तोईरे, दिह रेड्रीरंङ कि यीशु इबी लेहकी तोह हऊषेके कुड़िर, “हे प्रभु दाऊदो खानदानो योह ञेंहतु टोईच़ी दया लोहऊ।”
अपेहल यीशु दोरच़ी तुंखा शुईता, ता झुह्ट काणे मीहरे दोऊ थल दिह हऊषेके अपाहतेर, “हे दाऊद ओ खानदानो यीशु! ञेंहतु टोईच़ी दया लोहऊ।”
दोई दोऊ बाह बि रुहक्ती, “दिऊ दी हालत अपेहल बेहच़ी तो?” दोई कुतोह, “बाड़ेकतर बेहच़ी।
दुह भीड़ो बिचंङ इच्च़ा झांह ठ्रोह मेच़मी तोहई, अतिंङ सनी साल बेहच़ी शुहई बहेक्फिमी बीमारी तोहई। दोई बेदातु दोरच़ी इलाज लेहमी थल्जी एनोह भत्ते टंगा ढबाह खर्च ले च़रति पर दोबि छले फायदा माह शुई, बल्कि दोऊ बीमारी ऊई ला महसे बेहसा इलि।
दोर्तिंङ इच्च़ा मीह तोहई, अरी निंज़ो सारे साल बेहच़ी टेहची तोहई।
दिह गप्पारे रेड्रा दोच़ी यीशु बि सच़िमी थल्जी रघ उठाएतिर, पर यीशु ट्रेपा यहुदी मंदिरंङ च़ि हुंच़ा इलि।
दंङ दोऊ चेलाज़ि दुह रुहक्तिर, “हे गुरु, अच़ि पाप लहते कि दिह कांणे ज़ेहका, दि मीहे या दिऊ याह बाह ज़ि पाप लहतो?”
लुस्त्रा शहरंङ इच्च़ा मीह तोहई, अंऊ जेह्पीमि बे लट्टे तोहई। दोऊ झांह ठ्रोह हालात ज़ेक्पिमी मुक्का बे तोहई दिऊ थल्जी दुह अपेहल ला जोहसी माह तोहई।
अपेहल दोरकी मीहज़ी ओमड्रा पोलुसो गुहड़रिंङ जिलसी तंङरिर, ता एनातु बिचंङ कुट्री लेहतिर, “हेले दि मीह हत्यारा शुह, छना ला लेह समुन्द्रज़ि ता बचेके इलि, तांला हेंदु न्याय ओ देवी दोबि श्रींङे बंङज़ी माह रेंई।”
छना कुचे अंऊ मीह चमत्कार रंङ साते अईन शुहते दुह निज़ह साल बे महस उम्रो तोहई।
दोर्तिंङ दोबि एनियास मिन्दु नम्क्योंन ओ टेहची इच्च़ा मीह खोकसिरी, अंऊ रेह साल बेहच़ी टेहची एनोह बिस्तरो टोईच़ी तोहई।