3 केहच़ी पेट्रातंई पर तांला केतिंङ माह खोकसा, छना कुचे मदम हिटी रंङ साते पेट्रातंई, ताकि केनातु भोग विलासरिंङ योह्च़े तरपोंई।
यीशुज़ि जुबाब रंहदो, “केहच़ी मा ञेंहनी कि केहच़ी छि पेट्रातोनि। अंऊ दुख गिह्बी खोकसिमी तोह छि केहच़ी दुह दुख उठाएपोनि आ?” दोच़ी दोबि कुह्तोर, “वेई उठाएपोनि।”
पर यीशुज़ि कुहतो, “केहच़ी मा ञेंहनी कि केहच़ी छि पेट्रातोनि। अंऊ दुख गिह्बी खोकसिमी तोह छि केहच़ी दुह दुख उठाएपोनि आ? छना कि दिऊ थल गेह सच़ी च़रपोग छि केरे ध्वांए सिए योंई आ?”
छना कुचे अच़िला पेट्रा दोह्बी, दोबि खोकसद; अच्च़ी खमतो दोबि खोकसोतो; अच्च़ी ठकठकसा दोऊ थल्जी अलसोतो।
दंङ थोड़े अरे ध्याड़ो थल कवचि योह भत्ते धिर ठ्रोहका लहज़ा इच्च़ा ऊई तार देशंङ अच़ा इलि दंङ दोर तिंङ भोग-बिलासारिंङ एनोह भत्ते टंगा ढबाह योह्च़े च़रति।
पर अपेहल कांह दिह योह अच़ि एनोह भत्ते टंगा ढबाह कुकम लहज़ाड़ो टोईच़ी योह्च़े चरच़तो, अंजा, दंङ केई दोऊ थल्जी मोह्ड़े धाम तेयार लेह लहरिन।
केहतु बिचंङ लड़ाई झगड़ा अंऊर च़ि अच़ा अति? दि दुह मांजी हिटी ऊ दोरच़ी अपातोर अंऊ केहतु अन्द्रेग तोह।
दंङ छिल्ल धिर हेंज़ी परमेश्वरो दोरच़ी पेट्रातंई, दुह हेन्दिंङ दोऊ दोरच़ी खोकसा, छना कुचे हेनर दोऊ हुकुम मनेक्च़ा तोंई, दंङ अंऊ परमेश्वरा बि रूठे च़ेहसा दुह ए लहज़ातंई।
दंङ हेन्दिंङ परमेश्वरो तुईज़ी अंऊ हिम्मत शवाह, दुह दिह तोह; कि अगर हेनर दोऊ हिटीऊ हिसाबे छा पेट्रातंई, दंङ दोई हेंदु रेड्रा।