11 ऐके ज़िरसा ए महस ठ्रोत लेहके यवाह दंङ श्रांङ कारपि लेह केट्रा, दंङ दोऊ उड़ द्चिह य्वात, दंङ दोऊ सलटे अच़ा यवात; ध्वांए साहुकार ला एनोह कमो दोरच़ी योह्सा योतो।
पर ऐके लेहपिरंङ दोरे रोहष्रा इलिरे, दंङ जड़ मा चुम्ज़ी रंङ साते दुह कर्चे इलि।
दिहरे थल मुखंङ अंज़े दोच़ी इच्च़ा ए घंटा कहम लाहतेर, दंङ तांला केई दोतिंङ ञेंहतु बराबर ए ध्याड़ी रें च़रच़तन, ञेंहच़ी नीरा पूरे कम लहज़ातंई ए ऐके सेहन लहज़ातंई,
दिऊ थल्जी अगर परमेश्वरे मैदानो श्रांङबी, अरी तोग तोह मुतंङ मेहरिंङ फरसा योतो, झांह लेह दोई दोबि ला सलटे लाह, दोई पक्का ए केहतु देख-भाल लोहतो। केहतु बिशवास धोंण थोडे़ छिला तोह?
दंङ अंऊ मुका एके हुंच़िरी ता रोषा इलि, दंङ जड़ मा चुम्ज़ी रंङ साते कर्चे इलि।
दंङ दि संसारारंङ छि धिर ञेंहतु कछंङ तोह, ञेंतिंङ दोबि महस खास च़ेहसी माह जूंस, छना कुचे दि संसारारिङ भत्ते धिर योह्सा योतो।
हेनर दू विरासता बि खोकच़िमी थल्जी रुमज़ा तोतोंई अंऊ परमेश्वरे हेंदु थल्जी तेयार लहसी ततो। अरिला अपेहला दू चीज़ातिंङ नाश लेह मरच़ा। अच़िला ला दू खराब लेह मरच़ि। दू अपेहला युई या दोऊ सलटे रिंङ कमी माह अपतो। परमेश्वरे दू चीज़ स्वर्गंङ तहरि।
अपेहल यीशु मसीह, दुह हेंदु मोह्ड़े पोहाल ए शुह, यह्च़ा वापिस अपतो, दोई केतिंङ इच्च़ा ईनाम रमतो, अंऊ अपेहल ला खराब माह शोतो।