3 विशवासो दोरच़ी ए ञेंहच़ी ञेंच़ातंई, कि भत्ते संसारो रचना परमेश्वरो बचनो दोरच़ी शुहचे शुह। झांह लेह हेंज़ी छिल्ला खंड्रातंई दू चीज़ो दोरच़ी बणेषी शुह अतिंङ खंड्री मरपोंई।
परमेश्वरे दोऊ दोरच़ी भत्ते धिर बणाएठ्री शुह, दंङ छिला धिर दुह मेह बणाएषी माह शुह।
“हे मीहरे, केहरे छि लहज़ी लेहकी तोतोन? ञेंहरे ला केहतु ठ्रोह दुख सुख सहन लहज़ा मीहरे शुई, दंङ केतिंङ रूठे खबर सुनाचातोनि, कि केहरे दिह फालतु चीज़ा तु दोरच़ी शत्ह शुहचे श्रींङी परमेश्वरो हखा अतंई, अंऊ दोई स्वर्ग, धरती, समुन्द्र दंङ छिला धिर दोर्तिंङ तोह दुह बणाएती।
अंऊ परमेश्वर शुह अच़ि संसार ए दोऊ भत्ते चीज़ बणाषी शुह, दुह गुहड़ो बणाषी मंदिरंङ माह बंङज़ी, छना कुचे दुह स्वर्गो ए धरती रिंङ ला प्रभु शुह।
छना पवित्र शास्त्रारिंङ च़ेहसी तोह, कि “गेह कनिंङ महसे जातितु पूर्वज ठहरापोग” परमेश्वरो नज़रारिंङ अब्राहम हेंदु पूर्वज शुह दोई दू परमेश्वरो टोहकठे विशवास लहरी, अंऊ सि दोतिंङ श्रींङमी लहज़ा दंङ अंऊ गप्पा तोह ए माह, दोऊ मिन झांह लेहपच़ा, कि दुह तोह।
पर अंऊ ज्ञानो हेंज़ी गप्पा लहज़ातंई दू ज्ञान परमेश्वरो ज्ञान शुह अंऊ ब्याके तोहई। हेंतेग तचेक अरिला दिबी माह ञेंहच़ाते। परमेश्वरे धरती बणाषी बे तुहई ए फेंसला लहज़ी चरच़ाते कि दोऊ ज्ञान हेंदिंङ महिमा रमतो।
छना कुचे परमेश्वरो वचन ए प्रार्थना दोरच़ी शुद्ध शुहचे यवात।
पर दि अन्तिम ध्याड़ारिंङ ञेंहच़ी हेंदु योह दोरच़ी गप्पा लहरिन। परमेश्वरे एनोह योह दोरच़ी भत्ते संसारो रचना लहरी दंङ दोबि भत्ते चीज़ा तु वारिस बणाके च़रति।
दोच़ी महसूस लहसी तातोर कि परमेश्वरो तरफे अंजा खबर रूठे तोह दंङ दोच़ी अंजा दू सामर्थो ला अनुभव लहसी तातोर।
दोरे ञेंई ते दिह गप्पा नज़रअंदाज़ लहज़ातोर कि संसारो शुरूआत बेहच़ी, परमेश्वरे कुई दंङ सर्ग बणेंके इलि। एनोह बचनो दोरच़ी एनोह धरती तिऊ दोरच़ी शत्ह लहरी दंङ तिऊ दोरच़ी कारची धरती धकतेखा हति।
“हे ञेंहतु प्रभु परमेश्वर, कांह महिमा खोकच़िमी जोगे तोतोन। कांह आदर खोकच़िमी जोगे तोतोन। काह सामर्थशाली तोतोन छना कुचे केई भत्ते चीज़ो रचना लहसी शुह। केई जुंज़ातन कि दुह अस्तित्वा रिंङ अपतो दंङ दिऊ थल्जी दोतु रचना शुई।”