4 झांह लेह परमेश्वरे योह बि इच्च़ा झांह ठ्रोह मिन रें च़रति अंऊ स्वर्गदूता बे महस मोह्ड़े तोह, अतु दोरच़ी ञेंहच़ी खांई तरपोंई कि योह दोतंङ बे महस मोह्ड़े तोह।
दू ठहरि भत्ते पाहठी प्रधानता ए अधिकार ए सामर्थ ए प्रभुता रांहषी ततो, दंङ दोऊ ओधा हर इच्च़ा अधिकारी बे मोह्ड़े तोह, अंऊ माह सिर्फ दि लोकारिंङ तोह, पर अंजा लोकारिंङ ला तोह।
मसीह कलीसियाओ अगुवाई ध्वांए ठ्रोह लहज़ा, छना इच्च़ा मीहू पुंज़ा दोऊ फुका बि काबू लाह। दुह ए शुरूआत शुह दंङ सिऊ दोतु बिचंङ श्रींङज़ा दोतु बिचंङ जेठे तोह कि भत्ते गप्पारिंङ दुह ए प्रधान शोतो।
दंङ मसीह संसारो शाक्ति ए अधिकारो टोहकठे भत्ते बे प्रधान तोह। झांह लेह अगर केरे मसीह रंङ जुड़ेके तोतोंई, दंङ केतिंङ छिल्ला धिरो कमी माह।
अंऊ दुख केहच़ी हेंतेग सहन लहज़ी लेहकी तोतोंई, केतिंङ ए अंऊ ञेंतिंङ तस्सली रमतो, दि दुह मुक्का शोतो अपेहल प्रभु एनोह सामर्थी दूतातंङ साते, महस मेहू बिचंङ स्वर्गो दोरच़ी अपतो।
केई रूठे कमा रंङ साते दाह ए मदम कमारंङ साते बैर लहरिन; झांह लेह गेह, कांह परमेश्वरे, कनिंङ अंङषी चरच़तो, दंङ कांह भत्ते साथी बे कनिंङ महस आदर रांहषी ततो दंङ खुशी मनाएच़ी ततो।”
केहच़ी ञेंहनि, कि अपेहल दोई थले एनोह बाह इसहाको दोरच़ी आशीष खोकसी जुंज़ाते, दंङ दोबि माह खोकसिरी, दंङ मिक्ति, बहेगी ला दू आशीष बि एनोह हिस्सा रिंङ लेह मरति।
पर हेले दि तोह कि थोड़े टेमो थल्जी, यीशु दर्जा स्वर्गदूता बे थोड़े कम शुई। ताकि परमेश्वरो मोह्ड़े दाह रंङ साते यीशु भत्ते मीहतु थल्जी सिए योतो। दंङ छना यीशु ज़ि दुख उठाएती ए सिए इलि, परमेश्वरे दोबि महिमा ए आदर रांई।
दंङ दुह स्वर्गो हखा अच़ा इलज़ा। हेंतेग दू दोर्तिंङ परमेश्वरो सुचंङ हासी भत्ते बे खास ठहरि बंङज़ा तोह, दंङ दू भत्ते स्वर्गदूत ए भत्ते अधिकारी दंङ शाक्ति तु टोईच़ी राज लहज़ा।