17 झांह लेह मुर्ख था बणेक्तुंई, पर दि समझेक्सिमी कोशिश लोह कि प्रभु केतंङ साते छि लहज़ी जुंज़ा।
अगर अरीया दोऊ हिटी ओ टोहकठे ज़ोअतो ता दोई ञेंह केहतो कि गिऊ शिक्षा परमेश्वरो दोरच़ी अपा या गिऊ दोरच़ी।
दंङ दि संसारो मीहतु ठ्रोह था बणेक्तुंई; पर केनातु सोचेक्च़िमी तरीका परमेश्वर बि लेहक्सी रांऊ अंऊ दोरच़ी केहतु चाल-चलन ला लेक्सा योतो, दंङ केरे परमेश्वराबि रूठे, गमेकी ए सिद्ध हिटी ओ खोज लोहवा लंहि।
झांह लेह ध्यानारंङ साते खांई, कि केरे छना ठ्रोह जीवन श्रींङमी लेहकी तोतोंई, मुर्खा तु ठ्रोह मशत, पर बुद्धिमानो तु जीवन श्रींङमा तंई।
झांह लेह अपेहल बे ञेंहच़ी दि रैहशी तातंई, दंङ हमेशा ञेंहच़ी केहतु थल्जी प्रार्थना लहज़ा तंई कि परमेश्वरो आत्मा केतिंङ ज्ञान ए समझ रमतो ताकि केहच़ी दोऊ हिटी पुरा रिति रंङ समझेक्पोंई।
हर मोका ओ रूठे रंङ इस्तेमाल लंहि दि कंड्रिमी थल्जी कि केरे विशवासी शुई दंङ अंऊ मीहरे यीशु मसीहू टोहकठे विशवास माह लहज़ातोर दोतंङ साते बुद्धिमानी रंङ साते बर्ताब लंहि।
हर हालातरिंङ परमेश्वरो धन्यवाद लोहवा लंहि; छना कुचे केहतु थल्जी मसीह यीशु रिंङ परमेश्वरो दिए हिटी तोह।
एंतेग बेहच़ी, यह्च़ा, केरे केनातु ऊई संसारिक ज़िन्दगी बि पापो हिटी पूरा लहज़िमी थल्जी मश्त; पर परमेश्वरो हिटी पूरा लहज़िमी थल्जी श्रींङे च़रतुंई।